Sukcesja prezydencka w Argentynie

Z Wikipedii

Argentyna
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Argentyny Ustrój polityczny Konstytucja Kongres Narodowy Izba Deputowanych Senat Prezydent Cristina Fernández de Kirchner Sukcesja Rząd Podział administracyjny Partie polityczne Polityka zagraniczna Wikiprojekt Polityka

Prawo argentyńskie dopuszcza możliwość pełnienia przez kogoś obowiązków (bez przejmowania funkcji) prezydenta jedynie w wypadku, kiedy urząd ten dalej jest obsadzony, ale zajmująca je osoba z jakiś powodów (np. choroby) nie jest w stanie wypełniać funkcji.

Jednak jeżeli stanowisko głowy państwa zostaje zwolnione (na skutek rezygnacji, śmierci lub usunięcia z urzędu), wtedy następna przewidziana osoba, jako że polityka nie znosi próżni, obejmuje urząd, stając się następnym prezydentem, a nie tylko pełniącym czasowo obowiązki.

Pierwszą osobą w linii jest wiceprezydent, który w takim wypadku obejmuje prezydenturę na czas wygaśnięcia mandatu. To stanowisko jednak nie zawsze jest obsadzone. Gdyby wiceprezydent zmarł, zrezygnował lub został usunięty, prawo argentyńskie nie przewiduje możliwości mianowania nowego (jak to ma miejsce np. w USA). Wtedy następnym w linii jest przewodniczący Senatu, który obejmuje prezydenturę (też nie p.o.) do czasu wyłonienia przez Kongres, zazwyczaj w przeciągu paru dni, kolejnego prezydenta do czasu (decyzja indywidualna) przeprowadzenia przedterminowych wyborów lub wygaśnięcia właściwego mandatu.

Oto kilka charakterystycznych przypadków:

Isabel Perón (1974-1976) - wiceprezydent, która objęła urząd po śmierci prezydenta
Ramón Puerta (2001) - przewodniczący Senatu, który z urzędu objął prezydenturę do czasu wybrania przez Kongres następcy
Adolfo Rodríguez Saá (2001) - wybrany przez Kongres na prezydenta do czasu przeprowadzenia przedterminowych wyborów
Eduardo Duhalde (2002-2003) - wybrany przez Kongres na czas wygaśnięcia mandatu