Superkomórka burzowa

Z Wikipedii

Superkomórka burzowa. Wprawdzie superkomórka i zwyczajna burza są podobne z widoku, to superkomórki charakteryzują się wielkoskalowym obrotem prądu wstępującego, który jest zazwyczaj dobrze widoczny na echu radarowym.

Superkomórka burzowa (ang. supercell storm) - rodzaj burzy, którą charakteryzuje mezocyklon i zazwyczaj wirujący prąd wstępujący powietrza. Superkomórki burzowe tworzą silne opady, grad, silne wiatry, prądy spadające a czasami tornada.

[edytuj] Mezocyklon

Superkomórki burzowe są szczególnym rodzajem pojedynczej komórki burzowej, która może utrzymywać się przez wiele godzin. Są one odpowiedzialne za występowanie prawie wszystkich silnych tornad w Stanach Zjednoczonych oraz za większość opadów gradu o dużych ziarnach lodowych, np. rozmiarów piłeczki do golfa. Superkomórki burzowe mogą również wywoływać porywiste wiatry i nagłe powodzie.Superkomórki burzowe charakteryzują się silnymi rotacyjnymi prądami wstępującymi (ruch ten jest zwykle zgodny z kierunkiem ruchu powietrza w niżach), które wynikają z rozwoju burzy w warunkach charakteryzujących się silnymi pionowymi uskokami wiatru. Uskoki wiatru występują wtedy gdy wiatr zmienia kierunek i prędkość wraz ze wzrostem wysokości.Przeciętnie taka chmura burzowa osiąga rozmiary od 20 do 50 km i sięga do tropopauzy, a czas jej trwania dochodzi do 4 godzin. Charakterystyczne jest również występowanie tylko dwóch prądów powietrza (wstępującego i zstępującego), które ulegają silnemu skręceniu wewnątrz chmury. Według ogólnie przyjętych schematów, na skutek różnicy w prędkości i kierunku wiatru na różnych wysokościach (uskok wiatru) masy powietrza w przyszłej superkomórce zaczynają wirować w osi poziomej, jednak silny prąd wznoszący związany z chmurą burzową odchyla oś obrotu do pionu. W ten sposób unoszące się ku górze powietrze jest wprawiane w ruch wirowy i powstaje mezocyklon. Sytuację tę przedstawiają poniższe rysunki:

kolor czerwony - wiatr, zielony - ruch mas powietrza wewnątrz chmury, niebieski - prąd wznoszący

To jest tylko zalążek artykułu związanego z meteorologią. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.

[edytuj] Literatura

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Superkomórka burzowa

• Structure and Dynamics of Supercell Thunderstorms - NWS
• University of Illinois World Weather Project
• Weather Glossary for Storm Spotters - NWS
• Lemon, Leslie R. (1998): On the Mesocyclone "Dry Intrusion" and Tornadogenesis[1]
• Lemon, Leslie R., Charles A. Doswell III (1979): "Severe Thunderstorm Evolution and Mesocyclone Structure as Related to Tornadogenesis". Monthly Weather Review Vol. 107, No. 9, pp. 1184-1197.[2]
• Browning, K.A. and Ludlam, F.H. (1962): "Airflow In Convective Storms", Quarterly Journal of the Royal Meteorological Society 88, 117-135.[3] (PDF)