Synagoga Złota Róża we Lwowie
Z Wikipedii
Synagoga Złota Róża we Lwowie | |
Data budowy | 1582 |
Data zburzenia | lipiec 1941 |
Tradycja | ortodoksyjna |
Architekt | Paweł Szczęśliwy i Ambroży Przychylny |
Budulec | murowana |
Obecnie | nie istnieje |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Synagoga Złota Róża we Lwowie (hebr. Turei Zahav; jid. Giłdene Rojze), zwana również Nachmanowicza - nieistniejąca synagoga znajdująca się w centrum Lwowa, w dzielnicy żydowskiej, przy ulicy Iwana Fedorowa 27, dawnej Blacharskiej.
Synagoga została zbudowana w 1582 roku z inicjatywy i funduszy przewodniczącego lwowskiej (miejskiej) gminy żydowskiej Izaaka Nachmanowicza. Jej projektantami byli włoscy architekci: Paweł Szczęśliwy i Ambroży Przychylny. Od imienia żony fundatora nazwano ja "Złotą Różą". Po wkroczeniu wojsk niemieckich do Lwowa, w lipcu 1941 roku synagoga została spalona. W 1945 roku stały jeszcze wypalone mury i sklepienia, jednak wkrótce zawaliły się. Obecnie zachował się po niej jedynie fragment ściany.
W 2007 roku gmina żydowska we Lwowie podjęła decyzję o odbudowie synagogi. W sierpniu tego roku na miejscu gdzie stała synagoga z inicjatywy wspólnoty żydowskiej i wsparciu sponsorów zagranicznych rozpoczęto badania archeologiczne prowadzone przez specjalistów z Ukrainy i Izraela. Prace powinny potrwać od 2 do 5 lat, a koszt odbudowy wyniesie 9-10 milionów dolarów[1].
Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta w stylu renesansowym z reminiscencjami gotyku. Jej wnętrze stanowiła czworoboczna sala ze sklepieniem gotyckim, wspartym na renesansowych konsolach. Na każdej z trzech ścian umieszczone były dwa ostrołukowe okna. Aron ha-kodesz w postaci kamiennego renesansowego portalu stał na kilkustopniowym podwyższeniu przy ścianie wschodniej. Posadzka synagogi była niższa od poziomu ulicy o kilka stopni.