Synchrocyklotron
Z Wikipedii
Synchrocyklotron, fazotron - akcelerator cząstek rodzaj cyklotronu o zmiennej częstotliwości pola elektrycznego, tak dobranej, aby kompensowało ono relatywistyczny wzrost masy, który wywołuje wzrost czasu obiegu cząstek przy zbliżaniu się ich prędkości do prędkości światła. Pierwszy synchrocyklotron skonstruował Weksler w ZSRR w roku 1945.
Częstotliwość cyklotronową w mechanice relatywistycznej opisuje wzór:
-
- ,
gdzie:
- fc - częstotliwość w przybliżeniu klasycznym,
- T - energia kinetyczna cząstki,
- m0 - masa spoczynkowa cząstki,
- c - prędkość światła.
Energia kinetyczna cząstki jest proporcjonalna do liczby przebiegów cząstki w akceleratorze, w związku z tym energia kinetyczna jest proporcjonalna do czasu przyspieszania cząstki. Dlatego w powyzszym wzorze energia może być zastąpiona wiekością proporcjonalną do czasu.
Zobacz też Cyklotron - matematyczne podstawy działania cyklotronów.