System hamulcowy roweru
Z Wikipedii
System hamulcowy roweru to te jego części, które umożliwiają jego zatrzymanie lub zwolnienie.
[edytuj] Typy i konstrukcje systemów QQQ
nimi do tyłu. W tego typu układach elementy hamulców i napędu są częściowo wspólne, a hamowanie jest realizowane poprzez konstrukcję układu napędowego
- mechaniczne systemy ręczne - jest to najczęściej spotykany układ hamulcowy we współczesnych rowerach. Składa się on z klamek, których pociąganie powoduje ruch stalowych linek, które uruchamiają odpowiednie urządzenia powodujące blokowanie ruchu kół. Konstrukcja klamek w takich systemach, jakkolwiek różna w niektórych szczegółach, jest w zasadzie zawsze jednakowa, natomiast elementy blokujące koła mogą mieć różną postać. Mogą to być:
- hydrauliczne systemy ręczne - składające się również z klamek, szczęk, tarcz lub bębnów - ale w których przekazywanie sterowania odbywa się nie za pomocą linek lecz przewodów hydraulicznych. Zaciskanie się elementów hamujących następuje tu na skutek zmian ciśnienia płynu hamulcowego, następującego w wyniku poruszania dźwignią klamek.
W najstarszych typach rowerów spotykany bywał cierny hamulec klockowy na koło przednie, uruchamiany klamką w postaci umocowanej pod kierownicą dźwigni, której podciągnięcie do góry (ściśnięcie do uchwytu kierownicy) powodowało dociśnięcie poprzez sztywny popychacz gumowego klocka do opony przedniego koła.
[edytuj] Zastosowanie różnych systemów
Najczęściej występującym typem systemów hamulcowych we współczesnych rowerach są szczękowe mechaniczne hamulce ręczne. Są one bardzo niezawodne, łatwe w obsłudze i gwarantują wystarczającą siłę hamowania w większości sytuacji. Ze względu na konstrukcję szczęk dzieli się je jeszcze na:
- klasyczne - występujące głównie w rowerach miejskich i szosowych. Ramiona tych szczęk mają w nich kształt półkolisty i są umieszczone na jednym współosiowym piwocie.
- cantilever - składają się z dwóch ramion, zawieszonych na dwóch osobnych piwotach i mają albo kształt prosty, albo lekko wygięty. Linka, w większości tego rodzaju hamulcach jest na końcu rozdwojona, dzięki czemu obie szczęki poruszają się w dokładnie tym samym momencie.
Odmianą tego rodzaju szczęk są z kolei:
- hamulce typu V, w których ramiona są bardzo długie i proste, zaś linka jest do nich doprowadzana z jednej strony i się nie rozdwaja. Równomierną pracę obu szczęk zapewnia dodatkowe, ruchome ramię przymocowane do jednego z ramion głównych.
Spośród tych trzech typów hamulców, największą siłę hamowania posiadają hamulce typu V, nieco mniejszą zwykłe hamulce cantilever, a najmniejszą hamulce klasyczne. We wszystkich tych typach hamowanie odbywa się jednak poprzez zaciskanie się okładek na bocznej powierzchni obręczy. Powierzchnie te ulegają więc powolnemu ścieraniu się. Po ich zabrudzeniu lub nawet zamoczeniu warunki hamowania zmieniają się drastycznie. W skrajnych warunkach (błoto, śnieg) hamulce te mogą nawet całkowicie przestać działać.
Hamulce tarczowe nie mają tych wad i dodatkowo zapewniają większą siłę hamowania od hamulców szczękowych, jednak są one bardziej skomplikowane i cięższe. Konstrukcja i materiał z którego są wykonane tarcze muszą umożliwiać szybkie odprowadzanie ciepła. Wzmocnieniu musi też ulec konstrukcja piasty, do której mocuje się tarcze. Wszystko to powoduje, że hamulce tarczowe są znacznie bardziej kosztowne od szczękowych. Ze względu na cenę nie są one stosowane w rowerach miejskich. Są one jednak stosowane coraz powszechniej w rowerach górskich. W rowerach górskich przeznaczonych do zjazdu stanowią już obecnie właściwie normę. W rowerach szosowych stosuje się obecnie hamulce tarczowe wykonane z bardzo lekkich metali, tak aby hamulec nie stanowił zbyt wielkiego obciążenia.
Hamulce bębnowe zapewniają co prawda dużo mniejszą siłę hamowania od tarczowych i nawet większości szczękowych, ale są odporne na warunki atmosferyczne. Są one stosowane głównie w rowerach miejskich, choć obecnie ich popularność spada nawet w tej klasie rowerów.
Hamulce hydrauliczne umożliwiają znacznie większą siłę hamowania od hamulców mechanicznych, są one jednak znacznie cięższe, kosztowniejsze i bardziej podatne na uszkodzenia od mechanicznych. Mimo to, cieszą się one rosnącą popularnością, szczególnie w rowerach górskich przeznaczonych do zjazdu.