Szatniarz

Z Wikipedii

Szatniarz, szatniarka – osoba pracująca w szatni instytucji o otwartym dostępie (teatry, szkoły), przyjmująca i wydająca odzież wierzchnią w trakcie pobytu klientów w tych instytucjach.

Spis treści 1 Szatniarz w PRL 2 Szatniarze i szatniarki w filmach 3 Ciekawostki 4 Przypisy 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Szatniarz w PRL

Znanym w Polsce potocznym użyciem słowa "szatniarz" jest wywieszka "za odzież pozostawioną w szatni szatniarz nie odpowiada" uwieczniona w filmie Miś^[1]. Napis ten odzwierciedlał zróżnicowanie zajęć, jakimi poza przechowywaniem odzieży zajmowali się szatniarze z okresu PRL. Ze względu na możliwość obserwowania osób wchodzących i wychodzących oraz bezpośredni kontakt niektórzy szatniarze bywali współpracownikami służb bezpieczeństwa^[2].

Niektórzy zajmowali się również:

• sutenerstwem
• handlem papierosami oraz walutami^[3]
• udzielaniem wysokooprocentowanych pożyczek

[edytuj] Szatniarze i szatniarki w filmach

• Siedem życzeń – Helena Kowalczykowa
• Nie ma róży bez ognia – Cezary Julski
• Zdaniem obrony – Adolf Chronicki
• Pan Dodek - Feliks Chmurkowski

[edytuj] Ciekawostki

• pracę szatniarza w klubie Stodoła wykonywał m.in. Stanisław Tym
• w Kawiarni Szkockiej we Lwowie szatniarz przechowywał oprócz odzieży również Księgę Szkocką

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Efekty zmiany płci czyli Marek Kondrat jako szatniarka!
• Przykładowy zakres czynności szatniarza