Szpachla
Z Wikipedii
Szpachla (niem. - Spachtel, łac. spatula, gr. σπάθη spáthē) – narzędzie składające się z giętkiej metalowej blachy osadzonej na drewnianym lub plastikowym trzonku, najczęściej o trapezowatym kształcie. Służy do rozcierania i mieszania farb, leków, gipsu. Często używana przy pracach wykończeniowych do wygładzania ścian i uzupełniania ubytków (tzw. szpachlowanie), czy zeskrobywania zanieczyszczeń z powierzchni.
Niewielkie szpachle o różnorodnych kształtach (tzw. szpachelki malarskie) bywają używane w malarstwie olejnym, rzadziej temperowym lub akrylowym. Służą do nakładania, rozprowadzania i mieszania farby na powierzchni obrazu; innym narzędziem używanym w podobny sposób jest nóż malarski. Charakterystyczną cechą obrazów malowanych szpachlą i nożem jest wyjątkowo gruba, o specyficznej fakturze, warstwa farby i ostre przejścia kolorystyczne. Malowanie szpachlą wymaga szczególnej pewności i wyczucia w podejmowanych decyzjach kolorystycznych, ponieważ poprawki i przemalowania po nałożeniu pierwszej warstwy farby "alla prima", są o wiele trudniejsze do zamaskowania niż w malarstwie bardziej "tradycyjnym", i zwykle sprawiają wrażenie brudne i "przemęczone" . Szpachelki, sporadycznie używane od XVII w. zyskały popularność w czasach postimpresjonizmu ze względu na możliwość szybkiej i spontanicznej, sprzyjającej pełnej ekspresji pracy z czystymi kolorami.
