Sztuczne unasiennianie
Z Wikipedii
Sztuczne unasiennianie, inseminacja - metoda rozrodu zwierząt, która ma zastosowanie u: bydła, owiec, kóz, świń, drobiu oraz pszczół. Uznane jest za metodę hodowlaną, przyczyniła się ona do doskonalenia populacji zwierząt gospodarskich, w szczególności bydła. Proces sztucznego unasienniania składa się z następujących etapów:
- pobieranie nasienia
- badanie nasienia
- rozrzedzanie i konfekcjonowanie nasienia
- przechowywanie nasienia
- rozprowadzenie nasienia do punktów inseminacyjnych
- unasiennianie samic
Niewątpliwie do zalet sztucznego unasienniania zaliczyć należy:
- możliwość unasiennienia nasieniem pobranym od samca znacznie większej liczby samic
- większą ilość uzyskiwanego potomstwa
- dokładniejszą ocenę wartości hodowlanej ojców
- możliwość wykorzystania nasienia samca nawet po jego śmierci
- unikanie chorób związanych z naturalnym kryciem
- możliwość transportu nasienia na duże odległości
- niższe koszty zakupu nasienia niż samego samca
- unasiennienie samicy nasieniem tego samca, który odmawia skoku na daną samicę (np. w przypadku bastardyzacji)
