Tętniak aorty
Z Wikipedii
Tętniak aorty | |
ICD-10: |
I71
|
I71.0 Tętniak rozwarstwiający tętnicy głównej (każdego odcinka) |
|
I71.1 Tętniak odcinka piersiowego tętnicy głównej, pęknięty | |
I71.2 Tętniak odcinka piersiowego tętnicy głównej, bez wzmianki o pęknięciu | |
I71.3 Tętniak odcinka brzusznego tętnicy głównej, pęknięty | |
I71.4 Tętniak odcinka brzusznego tętnicy głównej, bez wzmianki o pęknięciu | |
I71.5 Tętniak odcinka piersiowo-brzusznego tętnicy głównej, pęknięty | |
I71.6 Tętniak odcinka piersiowo-brzusznego tętnicy głównej, bez wzmianki o pęknięciu | |
I71.7 {{{X.7}}} | |
I71.8 Tętniak tętnicy głównej o nieokreślonym umiejscowieniu, pęknięty | |
I71.9 Tętniak tętnicy głównej o nieokreślonym umiejscowieniu, bez wzmianki o pęknięciu |
Tętniak aorty - poszerzenie aorty o ponad 50 % w stosunku do jej prawidłowej szerokości.
Spis treści |
[edytuj] Patogeneza
Tętniaki występują najczęściej jako skutek procesów miażdżycowych, urazów, nadciśnienia tętniczego, gwałtownego i dużego wysiłku, jako powikłanie procesu zapalnego. Dawniej były charakterystyczne dla przebiegu kiły.
[edytuj] Podział
[edytuj] Typy
[edytuj] Podział ze względu na kształt
- tętniaki workowate
- tętniaki wrzecionowate
[edytuj] Ze względu na miejsce występowania wyróżniamy
- tętniak aorty piersiowej
- tętniak aorty brzusznej
- tętniaki piersiowo-brzuszne
[edytuj] Klinicznie rozróżniamy trzy fazy
- tętniak bezobjawowy
- tętniak objawowy
- tętniak pęknięty
[edytuj] Tętniaki rozwarstwiające
[edytuj] podział wg De Bakeya
- typ I - obejmuje całą aortę piersiową
- typ II - obejmuje część wstępującą aorty
- typ III - obejmuje część zstępującą aorty
[edytuj] podział Stanford
- typ A - wrota rozwarstwienia znajdują się w aorcie wstępującej
- typ B - wrota rozwarstwienia znajdują się w aorcie zstępującej
[edytuj] Objawy
Tętniak bezobjawowy nie daje dolegliwości; rozpoznawany jest w trakcie rutynowych badań diagnostycznych (np. USG) lub w trakcie diagnostyki innych chorób.
Tętniak objawowy aorty brzusznej charakteryzuje się występowaniem bólu w okolicy lędźwiowo-krzyżowej promieniującego często do krocza. W przypadku dużych tętniaków może dołączyć się pojawienie charakterystycznego, wyczuwalnego przez powłoki, tętniącego guza w jamie brzusznej. W przypadku tętniaka aorty piersiowej jedynym objawem może być narastający ból w klatce piersiowej, krwioplucie i chrypka.
[edytuj] Powikłania
Najgroźniejszym powikłaniem tętniaka, jest jego pęknięcie, które może doprowadzić do dużej utraty krwi i zgonu. W przypadku tętniaków aorty, pęknięcie może wystąpić do jamy otrzewnowej (zgon na skutek masywnego krwotoku następuje błyskawicznie), lub do przestrzeni zaotrzewnowej. W drugim przypadku, krwotok ulega najczęściej samoograniczeniu, na skutek wzrostu ciśnienia w przestrzeni zaotrzewnowej i tamponady. Umożliwia to interwencję chirurgiczną. Pęknięciu towarzyszy silny ból brzucha lub klatki piersiowej.
W przypadku tętniaka rozwarstwiającego, ból wywołany rozdzielaniem się ściany aorty jest wyjątkowo silny i gwałtowny. Najczęściej towarzyszy gwałtownemu wysiłkowi lub wzrostowi ciśnienia krwi..
[edytuj] Rozpoznanie
W rozpoznaniu wykonuje się badania obrazowe. USG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny są badaniami z wyboru. Stosowana jest również angiografia.
[edytuj] Leczenie
Leczenie tętniaków aorty w przypadkach grożących pęknięciem (poszerzanie się tętniaka, bardzo duży tętniak) jest chirurgiczne i polega na jego wycięciu i wszczepieniu protezy z materiału tworzywa sztucznego. Nie operuje się tętniaków aorty o średnicy mniejszej niż 4 cm. Występowanie większego, również nie jest bezwzględnym wskazaniem do zabiegu, gdyż statystycznie pęknięcie występuje rzadziej niż wynosi śmiertelność operacyjna. W przypadku tętniaków rozwarstwiających stosuje się również zeszycie ścian tętnicy.