Tłumik dźwięku

Z Wikipedii

Tłumik dźwięku - gazodynamiczne urządzenie wylotowe stosowane w broni palnej i pneumatycznej.

Zadaniem tłumika jest ostudzenie gazów prochowych oraz zmniejszenie ich ciśnienia. Działanie tłumika polega na rozciągnięciu w czasie wypływu do atmosfery gazów opuszczających lufę. Dodatkowe wytłumienie strzału osiąga się poprzez zastosowanie amunicji poddźwiękowej (tj. miotającej pociski z prędkością mniejszą niż 340 m/s). Prędkość dźwięku w powietrzu jest zmienna i zależy od temperatury. Dlatego w broni taktycznej stosuje się amunicje o prędkości ok 290-310 m/s. Niektórzy producenci karabinów snajperskich stosują tłumik zintegrowany z lufą, jest to tak zwana lufa wyciszona, mająca na znacznej długości otwory dla gazów, przegrody i materiały tłumiące. Wygląda to jak pogrubiona lufa i nie ma pewnych wad tłumików (związanych z zamocowaniem), za to nie daje możliwości strzelania normalnymi (supersonic) naddźwiękowymi nabojami z pełną mocą. Najprostsze tłumiki występują powszechnie w broni pneumatycznej lub kalibru .22cal (5,6mm) bocznego zapłonu. Do wytłumienia huku tak małej ilości gazów wystarcza pusta rura zamocowana na lufie, zakończona otworem nieznacznie większym niż średnica lufy (dla .22LR 7.5-8mm). Długość jest zależna od ilości gazów - im więcej tym większa średnica i długość. Tłumik ma 35-40mm średnicy i długość 150-200mm.Pomocne bywają tak zwane przegrody,ścianki z blachy ograniczające (wyhamowujące) prędkość gazów.