Tłumik płomieni

Z Wikipedii

Tłumik płomieni to urządzenie wylotowe, które ma ograniczyć powylotowy błysk wystrzału.

Świecenie gazów prochowych opuszczających lufę za pociskiem jest spowodowane ich wysoką temperaturą. Ograniczenie świecenia gazów osiąga się więc przez obniżenie ich temperatury. Ochładzanie odbywa się poprzez rozprężanie w odpowiednio ukształtowanym tłumiku.

Tłumiki płomieni stożkowe (klasyczne) mają kształt stożka ściętego, rozszerzającego się od wylotu lufy. Rozszerzający się kanał stożka tworzy naddźwiękową dyszę de Lavala ,w której gazy prochowe zwiększają prędkość kosztem obniżenia ciśnienia i temperatury. Wysokotemperaturowa (świecąca) część przepływającego strumienia gazów prochowych jest osłaniana przez ścianki tłumika. Wadą stożkowych tłumików płomienia jest ich duża średnica. Przyspieszenie strumienia przepływających gazów powoduje także zwiększenie odrzutu broni.

Tłumiki płomieni szczelinowe także obniżają temperaturę gazów na drodze rozprężania, ale mają inną konstrukcję. Mają one postać rurki grubościennej, będącej przedłużeniem lufy. Wewnętrzny kanał szczelinowego tłumika płomienia ma średnicę większą niż kaliber lufy. W ściankach tłumika wykonane są podłużne szczeliny, rozszerzające się od powierzchni wewnętrznej do zewnętrznej. Przy przepływie gazów prochowych przez szczeliny następuje rozprężanie gazów i w rezultacie obniżenie ich temperatury.