Taśma klejąca

Z Wikipedii

Taśma klejąca to specjalna taśma z elastycznego tworzywa sztucznego o grubości dziesiętnych części milimetra pokryta warstwą specjalnego kleju. Służy głównie do sklejania lub oklejania pękniętych lub podartych przedmiotów np. plastik, papier, tektura i innych materiałów o niskiej wytrzymałości. Taśma może mieć jedną, lub dwie strony pokryte warstwą klejącą.

[edytuj] Historia

Pierwowzorem biurowej taśmy klejącej była taśma używana od 1925 roku w warsztatach samochodowych do zabezpieczenia malowanych aut. Jej pomysłodawcą był amerykański naukowiec Dick Drew z firmy 3M. Pierwsza biurowa taśma samoprzylepna pojawiła się w 1928 roku i pierwotnie klej umieszczano jedynie na jej brzegach. Dzięki temu, jak również dzięki oszczędności czasu i kleju jakie zapewniała, nazywano ją taśmą szkocką (ang. scotch tape).