Tadeusz Nyczek
Z Wikipedii
Tadeusz Nyczek, krytyk literacki, teatralny i plastyczny
Urodził się 1 sierpnia 1946 r. w Krakowie. W 1965 r. ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz reżyserii w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Na łamach prasy literackiej i kulturalnej publikuje od 1969 r. Pisał na łamach „Studenta”, „Życia Literackiego”, „Echa Krakowa”, „Miesięcznika Literackiego”, „Dialogu”, „Przeglądu Powszechnego”, „Pisma”, a od 1989 współpracuje z „Gazetą Wyborczą”.
Do 1981 r. należał do Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W okresie 1982-1989 był redaktorem podziemnego pisma Arka, gdzie pisał pod pseudonimem Rayska, a w wydaniu paryskim jako Woyski. W latach 1984-1992 wspólnie z Maciejem Szybistem prowadził znaną w Krakowie galerię sztuki Inny Świat. W 1989 r. otrzymał nagrodę im. B. Szulowskiej, w maju 1998 r. za książkę 22 razy Szymborska uhonorowany został Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca, w 2000 r. był laureatem Nagrody im. Kazimierza Wyki.
Publikacje książkowe:
- Bolesław Leśmian (Szkice), 1976 r.
- Teatr "Pleonazmus" (Monografia), 1979 r.
- Pełnym głosem. Teatr Studencki w Polsce 1970-75, 1980 r.
- Lakierowanie kartofla i inne teksty teatralne, 1985 r.
- Powiedz tylko słowo. Szkic o poezji "Pokolenia 68", 1985 r.
- Zdzisław Beksiński (Album), 1992 r.
- Rozbite lustro (teksty przy teatrze. Felietowny i recenzje teatralne), 1991r.
- Jerzy Nowosielski (Album) - współaut. J. Madeyski, D. Kaźmierska-Nyczek, 1992 r.
- Pióra orle, pawie, gęsie, 1996 r.
- (Dwadzieścia dwa razy) 22 x Szymborska, 1997 r.
- Plus nieskończoność. Trzy tercety krytyczne na poezję, teatr i malarstwo oraz trio na głosy mieszane, 1997 r.
- Alfabet teatru dla analfabetów i zaawansowanych., 2005 r.
