Taiyo

Z Wikipedii

Taiyo
Historia
Położenie stępki	6 stycznia 1940
Wodowanie	19 września 1940
Oddanie do służby	2 września 1941
Wycofanie ze służby	18 sierpnia 1942
Status okrętu	zatopiony przez okręt podwodny USS "Rasher" w okolicach Luzonu
Stocznia	stocznia Mitsubishi, Nagasaki, Japonia
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa - 17 830 ton, pełna - 18 115 ton
Długość	180,2 m
Szerokość	23,0 m
Zanurzenie	8,0 m
Napęd	moc: 25 200 KM
Prędkość	21,2 węzły
Zasięg	6 500 mil morskich przy prędkości 18 węzłów
Załoga	747
Uzbrojenie	4 działa uniwersalne (przeciwlotnicze) kal. 127 mm, 64 działka przeciwlotnicze kal. 25 mm
Wyposażenie lotnicze	27 samolotów pokładowych

Taiyo - japoński lotniskowiec (jap.大鷹 Wielki sokół)

W 1940 roku, w obliczu zbliżającej się wojny Cesarska Marynarka Wojenna zdecydowała się powiększyć liczbę lotniskowców przebudowując jednostki cywilne. Do przebudowy wybrano trzy duże statki pasażerskie o wyporności 17 100 ton. Jednostki otrzymały nazwy: "Taiyo", "Unyo" i "Chuyo". Ze względu na ograniczoną prędkość i spełnianą rolę można zaklasyfikować te okręty jako lotniskowce eskortowe choć były nieco większe niż ich odpowiedniki we flocie brytyjskiej czy amerykańskiej. Przebudowa przebiegała stosunkowo szybko. Każdy z nich został wykończony w ciągu sześciu miesięcy. Było to możliwe dzięki temu, że zachowano oryginalne maszyny oraz jednostki zostały przejęte przed ukończeniem ich w swej pierwotnej postaci. "Taiyo" wykorzystywany był głównie jako transportowiec samolotów oraz do szkolenia załóg. Sporadycznie wykorzystywano go także do osłony powietrznej, zwłaszcza jeśli chodziło o szczególnie ważne konwoje. Przez pewien czas osłaniał superpancernik "Yamato". 18 sierpnia 1944 "Taiyo" został zatopiony niedaleko Filipin przez okręt podwodny USS "Rasher".

[edytuj] Bibliografia

• Krzysztof Zalewski, Lotniskowce II wojny światowej, Warszawa 1994, ISBN 83-901273-6-9
• Grzegorz Barciszewski, Okręty lotnicze Japonii, Warszawa 2000, ISBN 83-7219-092-5