Takfir
Z Wikipedii
Takfir (تكفير) - w prawie islamu uznanie za niewiernego (zarówno jednej osoby jak i całej grupy). Może ono nastąpic w wyniku aktu wyrzeczenia się wiary muzułmańskiej, jak i uznania za niewiernego przez sąd muzułmański (częsty jest pogląd, że najważniejsze znaczenie ma tu fatwa Szeryfa Mekki). Ta druga możliwość ma miejsce znacznie częściej. W praktyce wśród sunnitów i większości szyitów dominuje pogląd, że nawet popełnienie najcięższego grzechu nie musi byś jednoznaczne z takfirem. Jedynie zaprzeczenie podstawowym prawdom wiary islamu (np. niewiara w grzechy, aniołów, posłannictwo Mahometa, czy w samego Boga) niezaprzeczalnie skutkuje takfirem. Dla mutazylitów i zajdytów osoby dopuszcające się ciężkich grzechów tworzą specjalna grupę pomiędzy wiernymi i niewiernymi. Wcześni charydżyci uznawali natomiast pogląd, że grzech automatycznie czyni niewiernym, obecnie ich następcy- współcześni ibadyci uważają, że grzech powoduje pewną formę "odwrócenia się Boga od grzesznika" (gdyż ten odrzuca bożą łaskę).
Akt który prowadzi do takfiru (cieżki grzech lub wyrzeczenie się wiary) nazywa się mukaffir, a odstępcy (i wszyscy niewierni) nazywają się kafirami.
