Tarasy Brühla

Z Wikipedii

Wejście na tarasy od strony placu Zamkowego w roku 1900

Tarasy od Carolabrücke, czasy współczesne

Tarasy Brühla (niem. Brühlsche Terrasse) - promenada spacerowo-widokowa, położona w Dreźnie, w Niemczech. Stanowi ona północną, przylegająca do Łaby część odbudowanego w latach 90. XX wieku placu Neumarkt i zabudowy staromiejskiej.

Tarasy Brühla są elementem trasy spacerowej wiodącej nad Łabą i znajdującej się w najbliższym sąsiedztwie drezdeńskich atrakcji turystycznych. Zostały one zbudowane na pozostałościach drezdeńskich umocnień. Są oddalone od rzeki i oddzielone od niej jej terasami oraz nadrzeczną drogą, stanowiąc integralną całość ze ścianą zabudowy staromiejskiej i będąc zwieńczeniem muru zaporowego, skierowanego ku rzece. Na tarasy wychodzą wejścia i fasady budynków drezdeńskiego Starego Miasta, w tym Sądu Najwyższego Saksonii, Akademii Sztuk Pięknych i Albertinum. Tarasy zaczynają się schodami wiodącymi obok sądu, ze Schlossplatz (Placu Zamkowego), obok rzeźb Johannesa Schillinga znanych jako "Cztery Pory Dnia" (powstały w latach 1868-1871). Następnie przebiegają zwieńczeniem muru, będą punktem widokowym na północną część miasta (Neustadt) oraz rzekę. Ścieżka wiodąca tarasami, ocieniona na swojej części zasadzonymi tam drzewami. Tarasy kończą się przy Carolabrücke, gdzie znajduje się zejście na nadrzeczny bulwar, a także ścieżka w kierunku Nowej Synagogi w Dreźnie.

Tarasy zawdzięczają swą nazwę Henrykowi von Brühlowi, który na miejscu ich obecnego przebiegu wybudował w latach 1739-1748 roku swój pałac. Dziesięć lat później cały okalający pałac teren, wraz z częścią nadrzeczną, został podarowany Brühlowi przez elektora saskiego jako nagroda za wprowadzenie innowacji w podatku od przyrostu wartości majątku. W 1814 roku tarasy zostają udostępnione mieszkańcom miasta jako własność publiczna; powstają tam liczne kawiarnie i restauracje.

Tarasy, podobnie jak miasto, zostały doszczętnie zniszczone podczas bombradowania Drezna w lutym 1945. W latach 1965-1968 przeprowadzono na tych terenach wykopaliska i badania pozostałości umocnień. Tarasy odbudowano w następnych latach. W 1990 roku udostępniono znajdujące się pod tarasami podziemia z renesansowymi sklepieniami. Od 1993 roku tarasy są pod zarządem Staatliche Schlösser und Gärten Dresden (Państwowych Pałaców i Ogrodów Drezna). Obecnie trudno jest określić ile procent pierwotnej, oryginalnej zabudowy zostało wykorzystane w rekonstrukcji, jakkolwiek wygląd tarasów odpowiada historycznemu.

[edytuj] Ciekawostki

Przy Bärenzwinger, niedaleko pomnika Johanna Friedricha Böttgera widać wgłębienie, odcisk palca, na balustradzie. Legenda głosi, że jest to dowód niebywałej siły Augusta II Mocnego, władcy Saksonii, który odbił swój palec w kamieniu.

Tarasy Brühla są w literaturze i języku potocznym znane jako Balkony Europy. Określenie to wywodzi się z początków XIX wieku. Dla odmiany, jako Balkony Drezna, znane są nadrzeczne terasy dzielnicy Loschwitz, znanej z bogactwa i pałaców.