Telefonia komórkowa trzeciej generacji

Z Wikipedii

Telefonia komórkowa trzeciej generacji - rozszerzenie istniejących sieci cyfrowej telefonii komórkowej o dodatkowe usługi wykorzystujące transmisję wideo oraz transmisję pakietową (komutacje pakietów).

System telefonii trzeciej generacji (3G) umożliwia nieograniczony dostęp radiowy do globalnej infrastruktury telekomunikacyjnej za pośrednictwem segmentu naziemnego, zarówno dla użytkowników stacjonarnych jak i ruchomych. Jest systemem integrującym w zamierzeniu wszystkie systemy telekomunikacyjne (teleinformatyczne, radiowe i telewizyjne).

W odróżnieniu od systemu telefonii drugiej generacji GSM, w których dominującą usługą miała być usługa głosowa, a następnie rozwinięte o transmisję pakietową w oparciu o standardy GPRS oraz EDGE (zwane też systemem 2.5G) w systemach 3G od momentu rozpoczęcia projektowania zakładano „równoprawne” świadczenia różnych usług jak transmisja dźwięku, wideo i transmisji danych (pakietowa).

Przejście na system telefonii 3G wymaga zmodernizowania wszystkich elementów architektury sieci. Bardzo wysokie ceny licencji dla operatorów oraz duży nakład inwestycyjny potrzebny na przebudowę architektury sieci spowodował iż wdrażanie telefonii komórkowej trzeciej generacji znacznie się opóźnia.

Telefonia 3G bazuje na standardzie UMTS (ang. Universal Mobile Telecommunications System, pol. Uniwersalny System Telekomunikacji Ruchomej).