Dyskusja:Tolerancja (ujednoznacznienie)
Z Wikipedii
[edytuj] Definicje z Encyklopedii PWN:
"TOLERANCJA [łac.], socjol. świadoma zgoda na wyznawanie i głoszenie przez innych ludzi poglądów, z którymi nie zgadzamy się i na wybór przez nich sposobu życia, którego nie aprobujemy, ale który jest uważany przez nich za właściwy. Tolerancja oznacza rezygnację z przymusu jako środka wpływania na postawy innych ludzi. Wyjątkami są jedynie sytuacje, w których owe postawy zagrażają bezpieczeństwu osób oraz ich mienia (tolerancja nie rozciąga się więc np. na zabójców, gwałcicieli czy złodziei, choć obejmuje takie zachowania dewiacyjne, które można potraktować jako sprawę prywatną), nie dotyczy także ludzi, którym odmawia się zdolności pełnego rozpoznawania znaczenia swoich czynów. Zakres tolerancji jest historycznie zmienny. W większości społeczeństw albo nie było jej wcale, albo była b. ograniczona na skutek tego, że jednemu systemowi moralnemu przysługiwało uprzywilejowane stanowisko bądź monopol. Tolreancja objęła najwcześniej innowiercze wierzenia i praktyki rel., stopniowo rozszerzono ją na inne dziedziny, np. sferę obyczajów. Jakkolwiek zasada tolerancji jest współcześnie stosunkowo szeroko uznana i prawnie zagwarantowana niemal na całym świecie, bywa nierzadko kwestionowana i naruszana. Tam gdzie jest w pełni przestrzegana istotnego znaczenia nabrał problem granic tolerancji WOLTER Traktat o tolerancji, Warszawa 1956; J. LOCKE List o tolerancji, Warszawa 1963; F. GROSS Tolerancja i pluralizm, Warszawa 1992; P. KING Toleration, London 1976."
"TOLERANCJA [łac.], techn. liczba mianowana określająca dopuszczalny zakres zmienności danej wielkości techn. (np. długości, masy). Ustalenie (tolerowanie) wielkości geom. części maszyn: wymiarów, położenia, kształtu i nierówności powierzchni jest konieczne, gdyż podczas obróbki nie można uzyskać nominalnej (znamionowej ustalonej przez konstruktora) postaci wyrobu. Tolerancja wymiarowa T jest różnicą wymiarów granicznych górnego (największego dopuszczalnego) B i dolnego (najmniejszego) A: T = B A (zawsze T > 0). Różnice wymiaru granicznego i nominalnego N to odchyłki górna es = B N i dolna ei = A N; odchyłki mogą być dodatnie, zerowe lub ujemne. Tolerancja wymiarowa jest różnicą odchyłek: T = es ei. Między wymiarami granicznymi zawiera się pole tolerancji. Znormalizowany układ tolerancji ustala wiele pól tolerancji określonych klasą dokładności i odchyłką podstawową wyznaczającą położenie pola. Oznaczenie np. wałka lub otworu podaje wymiar nominalny, odchyłkę podstawową i klasę dokładności. Tolerowanie wymiaru wałka i otworu zapewnia uzyskanie odpowiedniego pasowania. Tolerancja kształtu wyznacza dopuszczalne odstępstwa kształtu przedmiotu od idealnej bryły geom., a tolerancja położenia dopuszczalne odstępstwa wzajemnego położenia powierzchni przedmiotów. Znormalizowano kilkanaście rodzajów tolerancji kształtu i położenia (np. płaskości, walcowości, równoległości, pozycji) oznaczanych na rysunkach techn. umownymi symbolami. Projektując maszyny i urządzenia dąży się do ustalenia możliwie największych tolerancji, zapewniających jednak wystarczającą trwałość i prawidłowość działania maszyny (zwiększenie tolerancji obniża koszty wytwarzania). Prawidłowe tolerancje umożliwiają też uzyskanie zamienności elementów maszyny lub urządzenia. "
"TOLERANCJA [łac.], tachyfilaksja, med., farm. zjawisko przyzwyczajenia się organizmu do przyjmowanej dawki substancji (często leku), które zmusza do zwiększania dawki dla uzyskania efektu osiąganego początkowo za pomocą dawki mniejszej; tolerancja może się wytworzyć m.in. na skutek zmniejszania procesów wchłaniania leku, nasilenia jego metabolizmu (np. barbiturany indukujące enzymy mikrosomalne wątroby), zmniejszenia wrażliwości receptorów na lek, wytworzenia mechanizmów adaptacyjnych, przyspieszenia eliminacji leku; tolerancja może się rozwijać podczas stosowania wielu środków, m.in. leków przeciwbólowych i nasennych; wytworzona tolerancja może dotyczyć także substancji o podobnym działaniu, z którymi organizm się nie zetknął (tolerancja krzyżowa). "
"TOLERANCJA IMMUNOLOGICZNA, forma odpowiedzi immunologicznej zapewniająca rozpoznanym antygenom przywilej akceptacji; w powstawaniu tolerancji immunologicznej wobec własnych tkanek i narządów organizmu decydujący jest okres rozwoju układu odpornościowego w życiu płodowym; w tym okresie możliwe jest także ukształtowanie się tolerancji wobec antygenów obcych, o ile zostanie przełamana naturalna izolacja organizmu od środowiska zewn.; w mechanizmie powstawania tolerancji immunologicznej podstawową rolę odgrywają czynniki genet., decydujące o zjawisku prezentowania antygenów (makrofagi, antygeny zgodności tkankowej), oraz o ich rozpoznawaniu (grasica, limfocyty); utrzymywanie stanu tolerancji immunologicznej w znacznym stopniu zależy od obecności i sprawności limfocytów T supresyjnych; od zjawiska czynnej tolerancji immunologicznej należy odróżnić brak reaktywności układu odpornościowego wynikający z wyczerpania jego możliwości (anergia) lub z genet. uwarunkowanego braku możliwości reagowania wobec określonego antygenu, wywołującego odpowiedź u innych organizmów. "
"TOLERANCJA RELIGIJNA, uznawanie prawa innych do wyznawania religii odmiennej od religii przez siebie wyznawanej bądź do światopoglądu bezreligijnego; przeciwieństwo fanatyzmu religijnego."
--83.6.97.91 12:30, 13 lis 2007 (CET)
[edytuj] Disambig
Niezalogowani użytkownicy anulują wersję ujednoznaczniającą to pojęcie argumentując, że chcą przetłumaczyć artykuł z angielskiej wikipedii. Otóż odpowiednikiem hasła z angielskiej wikipedii jest hasło tolerancja (socjologia), a tolerancja jest stroną ujednoznaczniającą. S99pl 15:15, 22 lis 2007 (CET)
