Torbiel przewodu tarczowo-językowego
Z Wikipedii
Inne wrodzone wady rozwojowe niesklasyfikowane gdzie indziej | |
ICD-10: |
Q89
|
Q89.0 {{{X.0}}} |
|
Q89.1 {{{X.1}}} | |
Q89.2 {{{X.2}}} | |
Q89.3 {{{X.3}}} | |
Q89.4 {{{X.4}}} | |
Q89.5 {{{X.5}}} | |
Q89.6 {{{X.6}}} | |
Q89.7 {{{X.7}}} | |
Q89.8 {{{X.8}}} | |
Q89.9 {{{X.9}}} |
Torbiel przewodu tarczowo-językowego (torbiel środkowa szyi, łac. cystis ductus thyreoglossi, cystis colli mediana) - zaburzenie rozwojowe polegające na obecności pozostałości przewodu tarczowo-językowego (ductus thyreoglossus), stanowiącego w embriogenezie drogę zstępowania zawiązka tarczycy z dna jamy ustnej do przestrzeni przedniej szyi. Torbiel jest wyścielona nabłonkiem migawkowym lub wielowarstwowym płaskim, znajduje się w linii środkowej szyi w okolicy kości gnykowej. Może w niej także znajdować się odszczepiona tkanka tarczycowa. Torbiel środkowa wymaga leczenia operacyjnego (operacja Sistrunka). Czasami ulegać może nadkażeniu ropnemu i przebijać się na zewnątrz skóry szyi. Niezwykle rzadko w torbieli środkowej szyi może rozwijać się nowotwór złośliwy. Najczęściej o utkaniu raka tarczycy (rak brodawkowaty), co tłumaczy embriogenezę torbieli.
[edytuj] Bibliografia
- Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała Patologia znaczy słowo o chorobie. Tom II - Patologia narządowa. Wydawnictwo PAU, Kraków 2005, ISBN 83-88857-91-6.