TS Rafaello

Z Wikipedii

Raffaello
Data wodowania	1962
Data oddania do eksploatacji	25 czerwca 1965
Data zatonięcia	17 listopada 1983 (skutkiem zbombardowania)
Typ	statek pasażerski
Stocznia	Cantieri Riuniti dell'Adriatico
Armator	Società di Navigazione Italia
Bandera	Włochy
Port macierzysty	{{{Port}}}
Liczba członków załogi	725
Liczba pasażerów	1775
Długość całkowita (L)	276,2 m
Szerokość (B)	30,03 m
Zanurzenie (D)	10,4 m
Prędkość maks.	26,5 w
Pojemność	45 933 RT
Dane napędu	turbiny parowe o mocy 87 000 KM
Il. śrub napędowych	2

Raffaello - włoski turbinowy statek pasażerski armatora "Società di Navigazione Italia" zbudowany w roku 1965 przez stocznię "Cantieri Riuniti dell'Adriatico" z Triestu i wprowadzony na linię genueńsko-nowojorską (jednostką bliźniaczą był TS Michelangelo). Koncepcja konstrukcyjna ostatniej pary włoskich liniowców była kontynuacją nowej architektury okrętowej tzw. "szkoły włoskiej" w znacznym stopniu znowelizowanej. Statek dysponował 11 pokładami i nowoczesnym podziałem wodoszczelnym (16 grodzi). Zastosowano system stabilizatorów systemu "Denny-Brown" podzielony na dwie pary i centralę telefoniczną na 800 numerów. Na pokładzie znajdowała się rozgłośnia radiowa (nadająca trzy programy), studio telewizyjne i sala kinowa na 500 miejsc. Ilość zamontowanych lamp i świetlówek osiągnęła prawie liczbę 29 tysięcy. Ze względu na rosnącą konkurencję lotniczą żegluga liniowa została wstrzymana, a "Rafaello" wspólnie z "Michelangelo" został sprzedany w roku 1977 do Iranu jako bazy-hotele irańskiej marynarki wojennej w porcie Bandar Abbas. 17 listopada 1983 podczas wojny iracko-irańskiej statek został zbombardowany i trafiony torpedą ulegając częściowemu zatopieniu na płytkich wodach w okolicy Bûshehr. W późniejszym okresie wrak statku został dodatkowo staranowany przez irański statek handlowy.