Tunel (budownictwo)
Z Wikipedii
Tunel - budowla komunikacyjna w postaci długiego korytarza - podziemna lub podwodna, wykonana metodą odkrywkową lub drążenia. Służy do omijania przeszkód terenowych. Tunele to najczęściej budowle geotechniczne mające swoje wyloty na powierzchni ziemi. Ze względu na przeznaczenie można je podzielić na:
- tunele kolejowe (dla ruchu pociągów);
- tunele drogowe (dla ruchu samochodowego);
- tunele kanałowe (dla przepływających nimi statków);
- przejścia podziemne (dla ruchu pieszych).
Odrębną grupę tuneli stanowią budowle hydrotechniczne, przeznaczone do transportu wody - sztolnie wodne (gł. w elektrowniach wodnych.
 |
|
W Polsce w myśl obowiązującej Ustawy Prawo o ruchu drogowym (Art. 2, pkt. 14), tunel jest to budowla na drodze, oznaczona odpowiednimi znakami drogowymi. W praktyce oznacza to, że tunelem jest każdy odcinek drogi rozpoczynający się i kończący odpowiednio znakami D37 i D38 (nawet jeśli nie występowałaby na nim wspomniana budowla).
W myśl tej samej Ustawy w tunelu zabrania się: zawracania, cofania i zatrzymania pojazdu.
Obecnie najdłuższym (54 km) tunelem jest podmorski tunel Seikan w Japonii. Najdłuższym tunelem lądowym na świecie jest tunel kolejowy Lötschberg w Szwajcarii. Dzięki niemu podróż z Włoch do Niemiec skróci się z 3,5 do 2 godz. Tunel ma 34,6 km . Ciągnie się on od alpejskiej miejscowości Frutigen w kantonie Berno do Raron w kantonie Valais. Budowany był przez osiem lat, a jego koszt wyniósł ponad 4 mld franków szwajcarskich.
