Turlough O'Carolan

Z Wikipedii

Turlough O'Carolan (irl. Toirdhealbhach Ó Cearbhalláin) (1670 - 25 marca 1738) - irladzki kompozytor, harfiarz, poeta, uważany za irlandzkiego kompozytora narodowego i ostatniego irlandzkiego barda.

Kwestia nazwiska muzyka pozostawia wiele wątpliwości. Jego angielska wersja zapisywana jest zarówno jako Carolan, jak i O'Carolan. On sam używał najczęściej nazwiska Cearbhalláin, jednak bez poprzedzającej go litery Ó.

Urodzony niedaleko wsi Nobber, przeprowadził się wraz z rodziną do Ballyfarnan, gdzie jego ojciec pracował u państwa MacDermott. Oni też odkryli talent muzyczny i poetycki małego Toirdhealbhach. W wieku 18 lat chłopiec zachorował na ospę, skutkiem czego oślepł. Po tym fakcie przez 3 lata uczył się gry na harfie, po czym wyruszył w podróż po kraju.

Przez kolejne 47 lat podróżował po całej Irlandii, utrzymując się z występów muzycznych, przede wszystkim starając się o uzyskanie mecenatu, w zamian komponując utwory dedykowane swoim opiekunom, tzw. planxties. W swoich utworach łączył wątki klasyczne i ludowe. Do dzisiejszych czasów przetrwało 220 jego utworów muzycznych. Pierwszy raz część z nich została opublikowana już 4 lata po jego śmierci. Zyskał ogromną sławę. Jego pogrzeb był wielkim wydarzeniem, bowiem wielkie tłumy zjechały się, by oddać mu ostatni honor.

Jeden z jego utworów jest używany przez oddział reprezentacyjny armii brytyjskiej, Foot Guards podczas ceremonii Trooping the Colour.

W Polsce Turlough O'Carolan najbardziej znany jest jako autor tekstu oryginalnej wersji utworu Peggy Brown, który w tłumaczeniu Ernesta Brylla wykonuje zespół Myslovitz. Opowiada on o nieszczęśliwej miłości muzyka do Miss Margaret Brown, która w 1702 poślubiła Theobalda, szóstego hrabiego Mayo. Oboje potem zostali mecenasami O'Carolana.