Unia monetarna

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Należy w nim poprawić: styl, przede wszystkim poprawienie definicji.
Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Unia monetarna: nazywana też niekiedy unią walutową, jest z teoretycznego punktu widzenia rozwinięciem strefy wolnego handlu, unii celnej i wspolnego rynku. Wnosi ona dodatkowo dwa zasadnicze elementy: wspólny rynek kapitałowy (w tym finansowy) integrujących się krajów oraz unię kursową (unię tę można zrealizować przez wprowadzenie pełnej wymienialności walut tych krajów lub przez stosowanie we wzajemnych rozliczeniach wspólnej waluty). Warunki i implikacje wprowadzenia pełnej wymienialności walut (pełnego usztywnienia kursów walutowych integrujących się krajów) bądź jednej wspólnej waluty są przy tym takie same.

Prawidłowe funkcjonowanie unii monetarnej wymaga: - pełnej harmonizacji (unifikacji) polityki pieniężnej integrujących się krajów; - połączenia rezerw dewizowych tych krajów; - utworzenia wspólnego banku centralnego.

Unię monetarną można zatem zdefiniować jako integrację szeroko rozumianego rynku kapitałowego oraz unię kursową. Przez integrację rynku kapitałowego rozumie sie nie tylko brak jakichkolwiek przeszkód przy międzynarodowych przepływach kapitału, łącznie z pzrekazywaniem dochodów z tytułu jego wykorzystywania (dochodów z kapitału pożyczkowego i produkcyjnego). Innymi słowy, poza przepływami kapitału portfolio i produkcyjengo, chodzi dodatkowo o pełną swobodę pzrekazywania między integrującymi się krajami zysków z tytułu oszczędzania, inwestowania, a także swobodne przekazy rent, dywident, itp.