Uniwersytet Legnicki

Z Wikipedii

Uniwersytet Legnicki - uczelnia założona przez księcia Fryderyka zwanego Wielkim w roku 1526. działała w zasadzie ze względu na rozwijającą się doktrynę protestancką. Książę którego ambicją było być protektorem humanizmu protestanckiego, polecił w oparciu o potencjał intelektualny legnickiej szkoły Św. Piotra i Pawła utworzyć uczelnię. Do nowo powstałej uczelni przybywali znani wykładowcy z Rzeszy, szkoła szybko zyskiwała nowych studentów i zaczynała sie liczyć w tej części Europy. Szybko pojawili się znani już wykładowcy Bernard Ziegler, Kaspar Schwekfeld, Werner, Valentin Trotzendorf. Studenci zajęcia odbywali prawdopodobnie przy kościele św. Jana w dawnych pomieszczeniach klasztornych; na trzech wydziałach: teologicznym, filozoficznym, i prawniczym.

W tym tez czasie państwo tureckie bardzo szybko rozwijało sie terytorialnie, Fryderyk jako władca rozważny uznał że Turcy zaczynaja stanowić pewne niebezpieczeństwo dla jego włości. W związku z tym zaczął on przeznaczać nadwyżki finansowe na przygotowania swoich miast do ewentualnej obrony przed zagrożeniem islamskim. Znaczny wcześniej strumień pieniędzy zasilający Uniwersytet i pozwalający mu sie rozwijać, szybko zaczął wysychać. Po dość krótkim czasie zniechęceni polityką książęcą wykładowcy legniccy zaczęli opuszczać miasto, to w końcu spowodowało że uczelnia zaprzestała działalności. Geopolityka początków XVI stulecia jest właściwie w znacznej mierze odpowiedzialna za fiasko tego ambitnego projektu.

Dziś rozważane jest odnowienie Uniwersytetu Legnickiego w oparciu istniejąca w mieście PWSZ, powracając do chlubnych tradycji akademickich z czasów księcia Fryderyka II Wielkiego.