Uracyl
Z Wikipedii
| Uracyl | |||
|
|||
| Ogólne informacje | |||
| Wzór sumaryczny | C4H4N2O2 | ||
| SMILES | O=C1NC=CC(=O)N1 | ||
| Masa molowa | 112,08676 g/mol | ||
| Identyfikacja | |||
| Numer CAS | 66-22-8 | ||
| Właściwości | |||
| Temperatura topnienia | 335 °C (608,15 K) | ||
| Niebezpieczeństwa | |||
| NFPA 704 |
1
1
0
|
||
| Podobne związki | |||
| Podobne związki | Tymina | ||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Uracyl (z łac. urina - mocz i acetum - ocet) 1H-pirymidyn-2,4-dion lub 2,4-dioksypirymidyna lub 2,4-dwuhydroksypirymidyna o wzorze: C4H4N2O2 - jedna z zasad azotowych wchodzących w skład nukleotydów RNA. Uracyl (U) tworzy komplementarną parę z adeniną (A) w RNA. Należy do pirymidyn. Pochodne uracylu ( na przykład 5-fluorouracyl) stosowane są jako leki w onkologii.
Obecność uracylu została wykryta w meteorycie Murchison. Badania wykluczyły ziemskie pochodzenie cząsteczek[1].
Przypisy
- ↑ Martins Z. et al., Extraterrestrial nucleobases in the Murchison meteorite, Earth and Planetary Science Letters 270 (2008) 130–136 {format pdf) (en)
