USS Point Cruz (CVE-119)

Z Wikipedii

USS Point Cruz (CVE-119)
Historia
Położenie stępki	4 grudnia 1944
Wodowanie	18 maja 1945
Oddanie do służby	16 października 1945 26 lipca 1951 23 sierpnia 1965
Wycofanie ze służby	30 czerwca 1947 31 sierpnia 1956 16 października 1969
Status okrętu	złomowany w 1971
Stocznia	Todd Pacific Shipyards Incorporated
Wcześniejsza nazwa	"Trocadero Bay"
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	10 900 ton
Długość	169,8 m
Szerokość	22,9 m
Zanurzenie	9,4 m
Napęd	16 000 shp, turbiny parowe Allis-Chambers, 2 śruby
Prędkość	19 węzłów
Załoga	1 170 oficerów i marynarzy
Uzbrojenie	2 x 127 mm 36 x 40 mm 18 x 20 mm
Wyposażenie lotnicze	33 samoloty

USS Point Cruz (CVE-119) - lotniskowiec eskortowy typu Commencement Bay, który służył w United States Navy.

Do 5 czerwca 1944 nosił nazwę "Trocadero Bay". Stępkę okrętu położono 4 grudnia 1944 w stoczni Todd Pacific Shipyards Incorporated w Tacoma w stanie Waszyngton. Lotniskowiec zwodowano 18 maja 1945, matką chrzestną była pani Earl R. DeLong. Jednostkę włączono do służby 16 października 1945, z komandorem D. T. Dayem jako dowódcą.

Po dziewiczym rejsie i ostatecznym przeglądzie rozpoczął szkolenie pilotów w pobliżu Zachodniego Wybrzeża USA od października 1945 do marca 1946. Następnie przewoził samoloty do wysuniętych baz na zachodnim Pacyfiku. Wrócił do stoczni Puget Sound Naval Shipyard 3 marca 1947 na dezaktywację. Został wycofany ze służby 30 czerwca 1947 i przeniesiony do Rezerwy Floty Pacyfiku (ang. Pacific Reserve Fleet) w Bremerton.

Po rozpoczęciu walk w Korei okręt został reaktywowany i ponownie włączony do służby 26 lipca 1951 z komandorem Horacem Butterfieldem jako dowódcą. "Point Cruz" opuścił kontynentalne Stany Zjednoczone 4 stycznia 1953 po operacjach przybrzeżnych i dużym remoncie dostosowującym go do nowych zadań - wojny przeciwpodwodnej w ramach myśliwskich grup lotniskowców.

Bazując w Sasebo, okręt patrolował wybrzeża koreańskie wiosną 1953. Po podpisaniu rozejmu dywizjon helikopterów bazujący na "Point Cruz" wziął udział w operacji Platforma, przenosząc drogą powietrzną żołnierzy indyjskich do strefy buforowej w Panmundżon do nadzorowania procesu wymiany jeńców wojennych.

Lotniskowiec wrócił do San Diego pod koniec grudnia 1953 i po treningu i przeglądzie wrócił ponownie na Zachodni Pacyfik w kwietniu 1954, pod dowództwem komandora Johna T. Haywarda. Komandor Frederick J. Brush został dowódcą okrętu w maju 1954. Na Dalekim Wschodzie "Point Cruz" służył jako okręt flagowy kontradmirała Jamesa S. Russella - dowódcy 15 Dywizji Lotniskowców.

Okręt wrócił do San Diego w listopadzie 1954 i wyruszył znowu na misję 24 sierpnia 1955. Podczas operacji na Pacyfiku operował jako okręt flagowy 15 Dywizji Lotniskowców, będącej częścią składową 7 Floty. "Point Cruz" opuścił Yokosukę 31 stycznia 1956 i dotarł do Long Beach w Kalifornii na początku lutego w celu dezaktywacji w Puget Sound Naval Shipyard. Wycofany ze służby 31 sierpnia 1956, CVE-119 został umieszczony w Bremertońskiej Grupie Rezerwy Floty Pacyfiku. Gdy znajdował się w rezerwie, 17 maja 1957 został przeklasyfikowany na transportowiec samolotów i otrzymał oznaczenie AKV-19.

"Point Cruz" został reaktywowany 23 sierpnia 1965 i przekazany pod dowództwo Military Sea Transportation Service jako USNS "Point Cruz" (T-AKV-19) we wrześniu 1965. Służył jako transportowiec samolotów dla MSTS i zapewniał wsparcie logistyczne amerykańskim siłom wojskowym w południowo-wschodniej Azji. Został wycofany ze służby 16 października 1969. Skreślony z listy floty 15 września 1970. Sprzedany na złom i złomowany w 1971.

[edytuj] Bibliografia

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• history.navy.mil: USS "Point Cruz"
• navsource.org: USS "Point Cruz"
• hazegray.org: USS "Point Cruz"
• Stowarzyszenie Marynarzy USS "Point Cruz"