Ustnik (muzyka)
Z Wikipedii
Ustnik – w niektórych aerofonach przyrząd służący do wprowadzania w drganie słupa powietrza zawartego w przewodzie instrumentu muzycznego.
Większość ustników jest częścią samodzielną, nakładaną na instrument, jednak niektóre instrumenty (np. ligawka, cynk) posiadają zintegrowany ustnik.
Ze względu na konstrukcję, ustniki dzielą się na lejkowate (stosowane w rogach) i kociołkowate (stosowane w pozostałych aerofonach ustnikowych).
Ustnikiem nazywany jest też potocznie dziób.
[edytuj] Bibliografia
- Krzysztof Baculewski et al: Encyklopedia Muzyki. Pod redakcją Andrzeja Chodkowskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2006. ISBN 978-83-01-13410-5.
[edytuj] Zobacz też