Vela 1B
Z Wikipedii
Vela 1B | |
Inne nazwy | Vela 2, S00674 |
Zaangażowani | ARPA, USAF, TRW |
Indeks COSPAR | 1963-039C[1] |
Rakieta nośna | Atlas LV-3A Agena D |
Miejsce startu | Stacja Sił Powietrznych Cape Canaveral, USA |
Orbita (docelowa, początkowa) |
|
Perygeum | 99300 km |
Apogeum | 115800 km |
Okres obiegu | 6370 min |
Nachylenie | 37,8° |
Czas trwania | |
Początek misji | 17 października 1963 (02:37 GMT) |
Wymiary | |
Masa całkowita | 150[2] kg |
Vela 1B – amerykański satelita wywiadowczy do wykrywania wybuchów i prób jądrowych na ziemi i w przestrzeni kosmicznej; drugi z pierwszej pary satelitów serii Vela; wyniesiony razem z satelitami Vela 1A (oba znajdowały się na tej samej orbicie, ale rozmieszczone 180° od siebie) i ERS 12.
Drugorzędnym zadaniem statku były badania przestrzeni kosmicznej za pomocą:
- detektora promieni rentgena i cząstek naładowanych
- detektora promieni gamma i cząstek naładowanych
- detektora neutronów
Statek pracować mógł w trybie czasu rzeczywistego (jedna ramka danych na sekundę) lub w trybie zapisu danych (jedna ramka co 256 sekund). Przez pierwsze 40% czasu trwania misji używany był pierwszy tryb. Drugie używano aż do czasu wystrzelenia następnej pary satelitów Vela.
Statek pozostaje na orbicie okołoziemskiej.
Przypisy
[edytuj] Źródła
- (en) Encyclopedia Astronautica
- (en) NSSDC Master Catalog
- (cs) Space 40
- (en) Jonathan's Space Home Page