Vulcain 2
Z Wikipedii
| Vulcain 2 | |
| Projektant | SEP, Ottobrunn |
| Wykorzystanie | Ariane 5 EPC |
| Materiały napędowe | ciekły tlen, ciekły wodór |
| Pierwszy lot | 2002 |
| Osiągi | |
| Siła ciągu na poziomie morza | 939,5 kN |
| Siła ciągu w próżni | 1 350 kN |
| Impuls właściwy na poz. morza | 318 N•s/kg |
| Impuls właściwy w próżni | 434 N•s/kg |
| Parametry | |
| Il. komór spalania | 1 |
| Ciśnienie w komorze | 116 bar |
| Stosunek ciągu do masy | 73,65 |
| Wymiary | |
| Długość | 3,6 m |
| Średnica | 2,1 m |
| Masa | 811 kg |
Vulcain 2 – francuski silnik rakietowy na mieszankę ciekłego tlenu i wodoru (w stosunku wagowym 6,7:1), stosowany w rakietach rodziny Ariane 5. Wywodzi się bezpośrednio od silnika Vulcain 1, od którego ma 30% ciąg i o 3 sekundy dłuższy impuls właściwy, co stanowiło klucz do zwiększenia udźwigu wariantu ECA w stosunku do podstawowej wersji rakiety Ariane 5.
W silniku zwiększono stosunek utleniacza do paliwa, współczynnik ekspansji oraz wprowadzono wlot gazów z turbiny do dyszy wylotowej silnika.
Do testów oddano 7 takich silników, które testowano w latach 1999-2001 w ośrodkach badawczych Lampoldshausen (stanowisko P5) i Vernon (stanowisko PF50).
