Władimir Sorokin
Z Wikipedii
Władimir Georgiewicz Sorokin, (ros. Владимир Георгиевич Сорокин) - rosyjski pisarz, grafik i czołowy przedstawiciel rosyjskiego konceptualizmu.
Urodził się 7 sierpnia 1955 roku w miasteczku Bykowo niedaleko Moskwy. Debiutował w wieku 17 lat w czasopismie Za kadry neftyanikov. Obecnie jest uznawany za jednego z trzech czołowych rosyjskich postmodernistów (obok Wiktora Pielewina i Wiktora Jerofiejewa). Jest autorem opowiadań, scenariuszy filmowych, dramatów i powieści m.in. Norma, Tridcataja lubow’ Mariny, Sierdca czietyriech, Goluboje salo (Błękitna słonina), Ljod (Lód) i Oczered' (Kolejka). Jego literatura przez wielu uznawana jest za dość kontrowersyjną - proputinowska organizacja "Idący razem" wrzucała "Błękitne sadło" do makiety sedesu, dopatrując się w utworze treści pornograficznych (chodziło o scenę intymnego zbliżenia Józefa Stalina i Nikity Chruszczowa), zaś na Sorokina po publikacji "Lodu" spadł grad oskarżeń o faszyzm (w powieści uprzywilejowaną pozycję mieli niebieskoocy blondyni).
Mimo kontrowersji utwory Sorokina z powodzeniem zostały przetłumaczone m.in. na angielski, niemiecki, francuski, holenderski, fiński, szwedzki, włoski, polski, japoński i koreański.
