Włodzimierz Piliński
Z Wikipedii
Włodzimierz Piliński inżynier (ur. 1911 Kijów - zm. wrzesień 1991 Kijów) Generał brygady Ludowego Wojska Polskiego, podpułkownik saperów Armii Czerwonej. Pochodził z rodziny polsko ukraińskiej, ojciec Polak, matka Ukrainka.
Po ukończeniu studiów wyższych został powołany do Armii Czerwonej. W 1935 ukończył Wojskową Szkołę Inżynierii w Kijowie i służył w linii. Po wybuchu wojny sowiecko niemieckiej brał udział w walkach na Froncie Leningradzkim.
Od kwietnia 1944 w stopniu podpukownika w Wojsku Polskim, początkowo szef sztabu 3 Brygady Pontonowej, później szef sztabu 1 Brygady Saperów. Przeszedł z nią cały szlak bojowy 1 Armii Wojska Polskiego. Po wojnie w l. 1945 - 1946 objął dowództwo 3 Brygady Pontonowej, którą przeformował na 1 pułk pontonowy we Włocławku i był w 1947 jego dowódcą. Pułkownik z 1945. Następnie w l. 1947 - 1950 był szefem Sapeów Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Na stanowisku tym kierował rozminowaniem Pomorza i Mazur oraz budową mostów pontonowych w dolnej Wiśle, potrzebnych w tym czasie ludności i gospodarce narodowej. W l. 1950 - 1956 służył w Szefostwie Wojsk Inżynieryjnych MON, poczatkowo na stanowisku szefa sztabu w l. 1950 - 1954 , później pełniący obowiązki szefa Wojsk Inżynieryjnych MON w l. 1952 - 1954 i szef Wojsk inżynieryjnych MON w l. 1954 - 1956. W okresie sprawowania funkcji szefa sztabu i szefa Wojsk Inżynieryjnych MON wnióśł duży wklad w rozminowanie kraju, jego odbudowę oraz rozwój wojsk inżynieryjnych. był bardzo dobrym organizatorem, sprawnym w działaniu i potrafił walczyć o rozwój i prestiż saperów. Generał brygady z 1952.
W listopadzie 1956 odkomenderowany do ZSRR. Osiadł w Kijowie. Utrzymywal kontakt z polskimi saperami. Często przyjeżdzął do Polski.
Autor ksiązki "Polscy saperzy" pokazującej wysiłek saperów w rozminowanie kraju i odbudowę zniszczeń wojennych.
Odznaczenia: Sztandar Pracy 2 kl. Virtuti Militari 3 i 5 kl. Krzyż Grunwaldu 3 kl., Order Odrodzenia Polski 3 i 4 kl., Złoty Krzyż Zasługi.
[edytuj] Bibliografia
- H. P Kosk Generalicja polska t. 2 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 2001
- Z. Barszczewski Sylwetki saperów Bellona Warszawa 2001