Wacław I Luksemburski
Z Wikipedii
Wacław I Luksemburski ( ur. 25 lutego 1337 r. w Pradze , zm. 7 grudnia 1383 r. w Luksemburgu) – książę Luksemburga od 1354 r., książę Brabacji i Limburgii od 1356 r.
Wacław I Luksemburski był synem Jana Luksemburskiego i jego drugiej żony Beatrycze Bourbon. Ojciec chciał go ożenić z córką cesarza Ludwika Bawarskiego, ale z planów nic nie wyszło z powodu rozdźwięków między nimi. W 1347 r. matka zaręczyła go z dziedziczką Brabancji i Limburgii Joanną Brabancką (ur. 24 czerwca 1322 r., zm. 1 grudnia 1406 r.), córką Jana III Brabanckiego. Ślub odbył się w 1352 r. Joanna była już raz zamężna. W 1334 r. poślubiła Wilhelma IV Holenderskiego (ur. 1307, zm. 1347 r.). Oba małżeństwa Joanny były bezdzietne. Wacław miał dwoje nieślubnych dzieci.
Wacław był długoletnim mecenasem kronikarza Jeana Froissarta. Sam pisał poezje miłosną w języku francuskim. Ciągle popadał w długi i trafił nawet do więzienia. Stale wspomagał go przyrodni brat Karol IV. Zmarł prawdopodobnie na trąd. Został pochowany w klasztorze cysterskim w Orval, gdzie do dziś znajduje się jego nagrobek.
Poprzednik Karol IV Luksemburski |
książę Luksemburga 1354–1383 |
Następca Wacław IV Luksemburski |