Walenty Winkler

Z Wikipedii

Walenty Winkler (ur. 3 lutego 1825, zm. 3 lutego 1888 w Świętochłowicach-Chropaczowie) - pisarz, jeden z pierwszych poetów śląskich.

Winkler z zawodu był górnikiem. Przyjaźnił się ze śląskim działaczem i literatem Juliuszem Ligoniem, który zainteresował go twórczością. Zaliczany jest do najwcześniejszych i najciekawszych pisarzy ludowych na Śląsku. Plon pisarski Winklera - choć nieduży, bo zamykający się w dwudziestu kilku wierszach - porusza ważne problemy epoki i jest gatunkowo zróżnicowany. Tworzył w latach 1882-1886; swe utwory publikował w tygodnikach śląskich. Jego twórczość, powstała w okresie kulturkampfu, jest wybitnie religijna. Już w pierwszym wierszu, ogłoszonym w 1882 na łamach "Gazety Górnośląskiej", Winkler ujawnia się jako surowy moralizator i przeciwnik polityki Bismarcka.

[edytuj] Ważniejsze wiersze

• Na czasie
• Powaga pijaka
• Dawniej a dziś
• Faryzeusze nowozakonni

[edytuj] Źródła

• Ludzie Świętochłowic, Świętochłowicki Słownik Biograficzny - Edward Brzozowski i Jan Herlik, Świętochłowice 1982
• Rocznik Świętochłowicki