Wampiraci

Z Wikipedii

[edytuj] Wampiraci: demony oceanu.

Książka przygodowa autorstwa Justina Sompera. Pierwsza część serii o Wampiraci Opowiada o losach rodzeństwa Tempest Grace i Conora, mieszkających w latarni morskiej swego ojca.

Akcja powieści zaczyna się w roku 2505, w malutkiej wiosce zwanej Księżycową Zatoką. Grace zostaje obudzona przez szalejący na zewnątrz latarni sztorm. Budzi Conora, po czym postanawiają pójść na górę, do pokoju ojca, skąd obserwuje on wybrzeże. Ten na uspokojenie śpiewa im ich ulubioną szantę "O Wampiratach".Kiedy Grace jest już w swoim pokoju wydaje jej się że widzi statek Wampiratów, ale po chwili już go nie było. Po jakimś czasie dzieci śpią już w swoich pokojach. W tym miejscu kończy się prolog. Następny rozdział rozpoczyna się siedem lat później na pogrzebie ojca Connora i Grace. Dzieci mają wtedy czternaście lat. Nad ich przygarnięciem zastanawiają się dwie osoby Polly Pagett, właścicielka miejscowego sierocińca i pan Lachlan Busby, dyrektor banku, który nie może mieć dzieci. Gdy dzieci wracają do latarni, przychodzi tam pan Busby i proponuje im zamieszkanie w jego luksusowym domu, argumentuję tą prośbę tym, że zadłużony bank przejął wszystko po ojcu dzieci z powodu jego zadłużenia. Dzieci odmawiają i w następną noc odpływają tratwą ich taty. W trakcie ucieczki zaskakuj ich sztorm i tratwa rozłamuje się, rozdzielając rodzeństwo. Connor trafia na słynny statek piracki i staje się członkiem załogi. Grace trafia natomiast na statek tytułowych Wampiratów, mieszańców wampirów z piratami. Jest trzymana w zamknięciu i zapewniana że nic się jej nie stanie, jeśli nie będzie próbowała uciec.

[edytuj] Tekst szanty o Wampiratach

"Opowiem ci o wampiratach
- wieść stara, lecz prawdziwa -
tak, w tej histori statkiem starym
straszna załoga pływa.
O tak, zaśpiewam o statku starym,
Co pruje bezmiar fal,
budząc paniczny strach.

Podarte żagle tego statku
są niby skrzydła ptaków,
a sam kapitan twarz swą zakrył,
żeby nie mnożyć strachu.
Śmiertelnie bladą skórą,
martwym wyrazem oczu,
zębami jak u diabła.
O, tak kapitan twarz swą zakrył
i nie ogląda światła.

Oj, lepiej dobry bądź i prawy,
nie żałuj na to sił,
bo cię zamienię w wampirata
i w dal odpłyniesz w mig.
Tak, lepiej dobry bądź i prawy,
bo - spójż! Czy widzisz to:
jest czarny statek w porcie dziś,
ma w pustym luku miejsca dość
(dla ciebie miejsca dość!).

Skoro piraci są tak podli,
a gorsze od nich są wampiry,
po kres mych dni wciąż się modlę,
by mimo mej szanty o wampiratach,
nie spotkać ich na swej drodze.
O tak, okrutni są piraci,
Wampiry znaczą śmierć.
Modlę się co dzień, chcę, byś wiedział
żebyś nie ujrzał wampirata,
by nie dosięgła cię ich ręka...
...by nie dosięgła cię ich ręka.