Wanaprastha
Z Wikipedii
Wanaprastha (sankr. wana - las, pras bądź prus - zamieszkanie) - w społeczeństwie hinduistycznym trzeci i przedostatni z czterech etapów (aśrama) życia człowieka odnoszący się do osoby, która porzuciła życie rodzinne poświęcając się religijności (np. pielgrzymkom).
Dotyczy osób między 50-60, a 70-80 rokiem życia, które zakończyły etap gryhastha (a wcześniej brahmaćarja). Tradycja hinduistyczna (Manusmryti) zakłada, że długość życia człowieka wynosi 100 lat. Każdemu z czterech etapów życia teoretycznie (w doskonałym modelu) przypada równa ilość lat. W czasie przypadającym na etap wanaprastha, człowiek odrzuca dobra materialne i związki rodzinne, a stara się pogłębić życie duchowe. Może przejawiać się to udaniem się w miejsce odosobnienia (np. do pustelni w lesie) lub odwiedzaniem kolejnych miejsc uznanych za święte. Posiadane dobra ogranicza jedynie do tych niezbędnych do życia.
brahmaćarja (lata 0-24; uczeń) • gryhastha (lata 24 - 49; gospodarz) • wanaprastha (lata 50 - 74; asceta) • sannjasa (lata 75 -100; wędrowny żebrak)