Warron Reatyński

Z Wikipedii

Marcus Terentius Varro - zwany też Warronem z Reate (łac. Reatinus), w odróżnieniu od poety Warrona z Ataksu. Uczony i pisarz rzymski, urodził się (przypuszczalnie) w Reate (obecnie Rieti) w 116 p.n.e., zmarł w 27 p.n.e. W 67 p.n.e. brał udział w walkach z piratami, u boku Pompejusza. Z polecenia Cezara organizował bibliotekę publiczną w Rzymie. Prawdziwy erudyta uważany był za jednego z najlepiej wykształconych ludzi w historii antycznego Rzymu. Historycy podają, że napisał 74 dzieła w 620 księgach. Zajmował się różną tematyką: filozofią, historią, literaturą, gramatyką, etyką, pedagogiką, rolnictwem, teatrem, religią itd.

Do naszych czasów zachowały się:

• rozprawa Res rusticae (O gospodarstwie wiejskim),
• obszerne fragmenty (kilka ksiąg) dzieła poświęconego łacinie De lingua Latina (O języku łacińskim),
• fragmenty satyr Menipejskich,
• a także mniejsze szczątki innych dzieł.

Zaginione, monumentalne dzieło Warrona Disciplinarum libri IX (Dziewięć ksiąg naukowych), pierwsza rzymska encyklopedia, jest źródłem dwustopniowego podziału późniejszego szkolnictwa oraz wszechnauk na trivium (gramatyka, dialektyka, retoryka) i quadrivium (geometria, arytmetyka, astronomia, muzyka), co razem daje siedem sztuk wyzwolonych (łac. septem artes liberales).

[edytuj] Zobacz też

• Pisma Warrona na The Latin Library.
• Literatura antycznego Rzymu.