Warstwa aplikacji

Z Wikipedii

Zasugerowano, aby ten artykuł (lub sekcję) zintegrować z artykułem TCP.

Usługi protokołu TCP Model usług protokołu TCP uwzględnia usługę zorientowaną na połączenie i usługę niezawodnego transferu danych. Gdy w roli protokołu transportowego aplikacja zastosuje protokół TCP, będą jej świadczone obie te usługi.

• Usługa zorientowana na połączenie. Zanim możliwe będzie przesyłanie komunikatów warstwy aplikacji przy użyciu protokołu TCP, klient i serwer wymieniają się informacjami kontrolnymi powiązanymi z warstwą transportową. Ten tak zwany proces negocjowania ostrzega klienta i serwer, aby mogły się przygotować na nagłą transmisję pakietów. Po zakończeniu negocjowania między gniazdami dwóch procesów zostaje nawiązane połączenie TCP. Połączenie to jest w pełni dupleksowe w tym sensie, że dwa procesy za jego pośrednictwem mogą jednocześnie wysyłać do siebie komunikaty. Gdy aplikacja zakończy wysyłanie komunikatów, musi przerwać połączenie. Usługę nazywa się usługą zorientowaną na połączenie, a nie usługą połączenia, ponieważ dwa procesy są połączone w bardzo swobodny sposób.

• Usługa niezawodnego transferu danych. W celu dostarczenia wszystkich wysyłanych danych bez błędów i w odpowiedniej kolejności komunikujące się ze sobą procesy mogą korzystać z protokołu TCP. Gdy jedna strona aplikacji prześle do gniazda strumień bajtów, może liczyć na to, że protokół TCP taki sam strumień (bez brakujących lub zduplikowanych bajtów) dostarczy do gniazda odbiorczego.

Protokół TCP oferuje też mechanizm kontroli przeciążenia, będący pożyteczną usługą w całym wymiarze internetu, a nie tylko w przypadku łączących się ze sobą procesów. Mechanizm kontroli przeciążenia ogranicza aktywność procesu nadawczego (klienta lub serwera), gdy dojdzie do przeciążenia sieci znajdującej się między węzłem nadawczym i odbiorczym. Kontrola przeciążenia wykonywana przez protokół TCP próbuje również każdemu połączeniu TCP sprawiedliwie przydzielać dostępną przepustowość sieci.

Zmniejszanie szybkości transmisji może mieć bardzo niekorzystny wpływ na aplikacje przesyłające dane audio-wideo w czasie rzeczywistym, które mają wymagania dotyczące minimalnej szybkości. Ponadto aplikacje czasu rzeczywistego dopuszczają utratę pakietów i nie wymagają w pełni niezawodnej usługi transferu danych. Z tych powodów projektanci aplikacji czasu rzeczywistego zwykle zamiast z protokołu TCP korzy stają z protokołu UDP. Po przedstawieniu usług oferowanych przez protokół TCP wspomnijmy o usługach, które przez protokół ten nie są świadczone. Po pierwsze, protokół TCP nie gwarantuje minimalnej szybkości transmisji. Dokładniej mówiąc, proces nadawczy nie może transmitować danych z dowolną wymaganą przez niego szybkością. Szybkość wysyłania jest określana przez mechanizm kontroli przeciążenia, który może nakazać nadawcy transmisję danych z mniejszą średnią szybkością. Po drugie, protokół TCP nie daje żadnych gwarancji dotyczących opóźnień. Gdy proces nadawczy przekaże dane do gniazda protokołu TCP, proces odbiorczy ostatecznie otrzyma je. Jednak protokół TCP w żadnym stopniu nie gwarantuje czasu, po jakim dane zostaną dostarczone. Wiele osób w praktyce przekonało się, co oznacza zmodyfikowany termin WWW (World Wide Wait; w wolnym tłumaczeniu „światowa pajęczyna wymagająca czekania"). Czasami na dostarczenie przez protokół TCP tego samego komunikatu (zawierającego na przykład plik HTML) z serwera WWW do przeglądarki klienta można czekać 10 sekund lub nawet kilka minut. Podsumowując, protokół TCP zapewnia dostarczenie wszystkich danych, ale nie daje żadnych gwarancji dotyczących szybkości transmisji lub tego, że nie wystąpią opóźnienia.