Wielbłądka żółtonoga

Z Wikipedii

Wielbłądka żółtonoga
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	wielbłądki
Rodzina	wielbłądkowate
Rodzaj	wielbłądka
Gatunek	wielbłądka żółtonoga
Nazwa systematyczna
Raphidia flavipes
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Wielbłądka żółtonoga (Raphidia flavipes) – owad z rzędu wielbłądek.

Występowanie

Głównie na półkuli północnej na obszarach o klimacie umiarkowanym. Jest bardzo trudna do rozróżnienia od pozostałych 7 gatunków wielbłądek występujących w Polsce. Spotkać ją można od kwietnia do sierpnia na krzewach i drzewach w parkach, zaroślach, ogrodach oraz na obrzeżach lasów.

Cechy

Rozpiętość skrzydeł 10-40 mm. Ma silnie wydłużony i podniesiony do góry przedtułów, swoim kształtem przypominający nieco szyję wielbłąda (i stąd jej nazwa rodzajowa). Przednie nogi wyrastają na końcu tułowia. Głowa duża, w kształcie gruszki, wyraźnie zwężająca się za oczami. Na głowie długie czułki, duże oczy złożone, 3 przyoczka i aparat gębowy typu gryzącego. Skrzydła silnie żyłkowane, w czasie spoczynku składa je dachówkowato.

Tryb życia

Prowadzi dzienny tryb życia. Lata dość słabo, ale dobrze biega. Jest bardzo żarłocznym drapieżnikiem, poluje na drzewach i krzewach. W polowaniu pomaga jej bardzo ruchoma głowa.

Rozmnażanie

Okres godowy rozpoczyna się pod koniec maja. W czasie trwających kilka godzin zalotów, para goni się po gałęziach pomiędzy liśćmi dotykając się nawzajem czułkami. Zaraz po kopulacji samica za pomocą długiego pokładełka składa jaja do szczelin w korze drzew. Rozwój larw trwa 2-3 lata, przebywają one w tym czasie pod korą lub przy korzeniach drzew i krzewów. Są, podobnie jak owad dorosły, drapieżnikami. Odżywiają się owadami, m.in. kornikami i ich larwami. Zimują pod korą drzew. Tutaj też, po ostatnim zimowaniu przeobrażają się w poczwarkę typu wolnego. Bezpośrednio przed przeobrażeniem w postać dorosłą staje się ona bardzo ruchliwa, rozprostowuje nogi i opuszcza kryjówkę pod korą. Na zewnątrz kory mocno przyczepia się do niej i tutaj następuje jej przeobrażenie w owada dorosłego.

Znaczenie dla człowieka

Z punktu widzenia gospodarki człowieka jest pożyteczna w sadach i ogrodach, a także w lasach, gdyż żywi się owadami – szkodnikami, głównie mszycami i czerwcami. Zjada także gąsienice, korniki i ich larwy. Wykorzystywana jest w biologicznym zwalczaniu szkodników.

[edytuj] Bibliografia