Wielki marszałek zakonu krzyżackiego
Z Wikipedii
Wielki marszałek Zakonu Krzyżackiego, niem. der Ordensmarschal lub Oberstmarschall - zastępca wielkiego mistrza w dowodzeniu wojskami, a na wypadek nieobecności wielkiego mistrza - wodzem sił zbrojnych Zakonu. W obecności w. mistrza dowodził taborami. Podczas pokoju dbał o wyszkolenie wojskowe wojsk krzyżackich, w wyprawie wojennej pilnował porządku marszów, obozowania, wysyłał straże. Bez pozwolenia jednak obecnego w. mistrza nie miał prawa zaczynać bitwy. W Prusach był jednocześnie komturem królewieckim i na nim spoczywał obowiązek obrony Zakonu od strony Litwy.
[edytuj] Bibliografia
- Stefan M. Kuczyński - Wielka Wojna z Zakonem Krzyżackim w latach 1409 - 1411, WIH, Warszawa 1980, s. 69, ISBN 83-11-06262-5