Z Wikipedii
Gałązka z kotkami żeńskimi
Wierzba mandżurska (Salix matsudana) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Występuje w Azji. W Europie i w Polsce tylko jako roślina uprawiana.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Drzewo o wąskiej koronie i wysokości do 5m, w sprzyjających warunkach osiąga wysokość do 10 m.
- Pień i pędy
- Gałęzie wyprostowane i bardzo charakterystyczne spiralnie poskręcane. Pędy żółtawe lub oliwkowozielone, czerwonawe od strony nasłonecznionej. Kora grubszych gałęzi żółta.
- Liście
- Także poskręcane, lancetowate, długości do 20 cm, drobno piłkowane, z wierzchu ciemnozielone, od spodu szarozielone. Młode liście jedwabiście owłosione, starsze bez śladów owłosienia.
- Kwiaty
- Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki. Kotki na bardzo krótkich szypułkach (15 mm) z trwałymi, jednobarwnymi, jasnozielonymi przysadkami. Słupki nagie z siedzącymi zalążniami, w kwiatach 2 miodniki. Roślina owadopylna i miododajna. Kwitnie równocześnie z rozwojem liści.
[edytuj] Zastosowanie
- Rośliny ozdobna : sadzona głównie na gałęzie cięte, które nadają się na bukiety i dekoracje. Sadzona również w parkach, zadrzewieniach osiedlowych i ogródkach przydomowych. Uprawia się głównie okazy żeńskie, które mają długie i zwisające gałęzie, tzw. formy „płaczące”, ale znane są również formy o wyprostowanych pędach.
- Historia uprawy : w Europie uprawiana od XVII wieku. Obecnie dość szeroko rozpowszechniona.
- Sposób uprawy : sadzona z sadzonek pędowych sporządzanych z gałązek. Przyjmuje się dobrze. Oprócz podlewania (w razie długotrwałych upałów) nie wymaga specjalnych zabiegów pięlęgnacyjnych. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Lubi wilgotne gleby i słoneczne stanowiska. Może być uprawiana również w donicach i innych pojemnikach. Nie jest w pełni wytrzymała na silne mrozy. Doskonale znosi przycinanie. Rośnie szybko.
- `Tortuosa` - drzewo, odmiana o bardzo ozdobnych, poskręcanych spiralnie gałęziach
- `Ural` - forma krzaczasta, o lekko poskręcanych gałęziach i młodych pędach zabarwionych na żółtopomarańczowy kolor.
[edytuj] Bibliografia
- Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Katalog roślin II. Drzewa, krzewy, byliny.. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni, Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.