Wiesław Żurawski

Z Wikipedii

Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia.

Wiesław Żurawski ("Dziadek", ur. 1914, zm. 16 kwietnia 1979) – wieloletni nauczyciel historii i języka polskiego w Gimnazjum i Liceum T. Reytana i Zamojskiego, uczestnik ruchu oporu tajnego nauczania w latach II wojny światowej. Uważany był za duchowego przewodnika protestujących nauczycieli Reytana w latach Solidarności.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem X-lecia i innymi odznaczeniami. Wyróżniony Nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania I stopnia. [1]

[edytuj] Historia

Na wiosnę 1977 roku siedmiu nauczycieli Reytana podpisało list w sprawie powołania specjalnej komisji sejmowej dla zbadania wydarzeń czerwcowych 1976. Decyzją władz oświatowych profesorowie mieli zostać przeniesieni do innych szkół, a profesor Wiesław Żurawski, który wprawdzie petycji nie podpisał, ale był uważany niejako za ojca duchownego wspomnianej grupy nauczycieli – na emeryturę. Uważany za duchowego przewodnika protestujących nauczyciel – Wiesław Żurawski, co prawda nie został internowany, ale ciężko zachorowawszy umarł w Wielkanoc w 1979.

Cichy, delikatny, z wielkim, choć dyskretnym poczuciem humoru, kochał młodzież i swój zawód niezmiernie. Jego pogrzeb zgromadził taką liczba ludzi, jaką nawet Powązki rzadko oglądały.