Wiktor Baltard
Z Wikipedii
Wiktor Baltard (ur. 10 czerwca 1805 w Paryżu, zm. 13 stycznia 1874 w Paryżu) - architekt francuski czasów II Cesarstwa.
[edytuj] Biografia
Urodził się w rodzinie architekta Louisa Baltarda. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu, otrzymując już w czasie nauki kilka prestiżowych wyróżnień. W latach 1834-1838 przebywał na stypendium w Rzymie, pracując pod kierunkiem Dominique'a Ingresa. W 1849 r. został oficjalnym architektem miejskim Paryża, a także architektem diecezjalnym. Z tego ostatniego stanowiska został jednak zdjęty w 1854 r. z powodu niedostatecznego zaangażowania w przebudowę paryskiego seminarium duchownego oraz pałacu biskupiego.
Sławę zdobył w czasie wielkiej przebudowy Paryża, kiedy na polecenie Napoleona III oraz barona Haussmanna zrealizował szereg budynków sakralnych i świeckich, które miały nadać miastu nowy blask i znamię nowoczesności. Najbardziej zapamiętany został jako autor kompleksu Hal targowych, budowanych od 1852 do 1872 r. Obiekt ten został rozebrany w 1972 r. za wyjątkiem kilku najatrakcyjniejszych architektonicznie pawilonów, które zostały wystawione w Nogent-sur-Marne pod nazwą "pawilonów Baltarda".
Był kawalerem Legii Honorowej i członkiem Instytutu Akademii Francuskiej [1].
[edytuj] Najważniejsze dzieła
- Kompleks Hal targowych
- Kościół Saint Augustin w Paryżu
- Gmach Pałacu Sprawiedliwości w Lyonie
- Kościół Barnabitów w Paryżu
- Nagrobek Louisa Lefébure-Wely'ego na Pére Lachaise
- Nagrobek Léona Rostanda na Cmentarzu Montmartre
[edytuj] Rekonstrukcje
Baltard brał udział w rekonstrukcji bądź przebudowie następujących zabytków:
- Kościół Saint Eustache w Paryżu
- Kościół Saint-Germain de l'Auxerrois
- Kościół St Etienne du Mont w Paryżu
- Kościół Saint Germain des Près w Paryżu
- Kościół Saint Severin w Paryżu
- Kościół Saint Paul Saint Louis w Paryżu
