William Larned
Z Wikipedii
William Augustus Larned (30 grudnia 1872, Summit, New Jersey - 16 grudnia 1926, Nowy Jork), tenisista amerykański.
Był jednym z najwybitniejszych zawodników w historii tenisa amerykańskiego; zdobył siedem tytułów mistrzowskich w turnieju US Open (1901, 1902, 1907-1911), ponadto dwukrotnie przegrywał w finale (1900, 1903). Ostatni tytuł osiągnął w wieku 38 lat - jest najstarszym zwycięzcą turnieju w grze pojedynczej mężczyzn. W latach 1891-1911 wystąpił łącznie w 19 turniejach US Open; również przez 19 sezonów był klasyfikowany w czołowej dziesiątce tenisistów amerykańskich (1892-1912), z przerwą na służbę wojskową w okresie wojny amerykańsko-hiszpańskiej (1898); przez 8 sezonów zajmował pozycję nr 1.
W barwach uczelni Cornell zdobył międzyuczelniane mistrzostwo USA w 1892 w grze pojedynczej; był członkiem pięciu reprezentacji daviscupowych, 1902 zdobywca tego trofeum. Zmarł śmiercią samobójczą. W 1956 został pośmierctnie uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame.