Wiosna (obraz Sandro Botticellego)
Z Wikipedii
Wiosna |
Sandro Botticelli , 1477 |
tempera na desce |
203 × 314 cm |
Galeria Uffizi |
Wiosna (La Primavera) - obraz włoskiego malarza renesansowego Sandro Botticellego.
Ten jeden z najważniejszych obrazów Botticellego powstał w 1477 z zamierzeniem znalezienia się w willi di Castanello, która należała do Lorenza i Giovanniego di Perifrancesco. Wiosna pokazuje indywidualny i niepowtarzalny styl Botticellego poprzez wspaniałą płynną linię, zwiewność szat, co stwarza delikatny, liryczny i melodyjny nastrój. Najpiękniejszym elementem zdaje się grupa trzech Gracji (Czystość, w którą Kupidyn strzela z łuku, Piękno i Rozkosz). Z prawej strony obrazu biegnie nimfa – Chloris – którą dotyka swym powiewem Zefir – wiosenny wiatr, z której ust płyną kwiaty ozdabiające Wiosnę.
- Istnieją różnorodne interpretacje tego dzieła:
- Może być to alegoria władzy Wenus (postać centralna) - królestwo Wenus, gdzie dobro zwycięża zło - jako realizacja humanistycznej utopii, której idea popularyzowana była przez neoplatońskich filozofów z Akademii Florenckiej
- Istnieje hipoteza, iż obraz to alegoria miłości Giuliana Medici i zmarłej przedwcześnie (w 1476) Simonetty Vespucci (do tej nieszczęśliwej historii Botticelli często się odwoływał) lub też alegorię śmierci (przedstawionej jako podmuch Zefira; niebieskawa postać znajdująca się z prawej strony obrazu) i ponownego życia na Polach Elizejskich wspomnianej damy
- Brzemienna Wenus i jej błogosławiący ruch ręki przypomina Madonnę, Merkury zaś św. Sebastiana (młodzieniec wyciągający dłoń do nieba, znajdujący się z lewej strony), a więc obraz może odwoływać się do religii chrześcijańskiej
- Niektórzy historycy sztuki uważają, iż obraz jest alegorią szczęśliwych rządów Wawrzyńca Wspaniałego
Obraz Narodziny Wenus jest, według niektórych historyków sztuki, swoistą kontynuacją artystyczną Wiosny.