Witold Stachurski
Z Wikipedii
Witold Stachurski (ur. 15 stycznia 1947 w Chmielniku koło Kielc, zm. 16 maja 2001 w Kielcach), polski bokser, medalista Mistrzostw Europy i olimpijczyk.
Największe sukcesy odniósł podczas Mistrzostw Europy. W Rzymie 1967 zdobył srebrny medal w wadze lekkośredniej, przegrywając walkowerem (wskutek kontuzji) z Wiktorem Agiejewem (ZSRR). W Madrycie 1971 został skrzywdzony przez sędziów w ćwierćfinale (w wadze średniej), gdy został uznany za pokonanego przez późniejszego mistrza Juozasa Juozaviciusa (ZSRR), który był dwukrotnie liczony po ciosach Stachurskiego. Podczas Mistrzostw Europy w Belgradzie 1973 zdobył brązowy medal (także w wadze średniej), przegrywając z późniejszym mistrzem Wiaczesławem Lemieszewem (ZSRR).
Pech nie opuszczał Stachurskiego podczas Igrzysk olimpijskich. W Meksyku 1968 przegrał pierwszą walkę z Rumunem Covaci (w wadze lekkośredniej), a podczas Monachium 1972 w wadze średniej, prowadząc wyraźnie w ćwierćfinale z Finem Virtanenem doznał kontuzji łuku brwiowego i przegrał na 43 sekundy przed końcem walki.
Czterokrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski w wadze średniej, w latach 1970, 1971, 1972 i 1973. Reprezentował barwy Błękitnych Kielce.
Po zakończeniu kariery został trenerem. Zmarł niespodziewanie 16 maja 2001.
