Województwo sieradzkie
Z Wikipedii
Województwo sieradzkie, województwo istniejące w latach 1975–1998 ze stolicą w Sieradzu; w 1999 zostało włączone do województwa łódzkiego.
Reforma administracyjna, która weszła w życie 1 czerwca 1975 reaktywowała województwo sieradzkie w zupełnie innych granicach. Było ono jednym z 49 nowo utworzonych województw; graniczyło z woj.: łódzkim, piotrkowskim, częstochowskim, kaliskim, konińskim i płockim. Zajmowało 1,6% obszaru kraju i liczyło 406 tys. mieszkańców. Odległość między najbardziej wysuniętymi krańcami województwa w kierunku południkowym wynosiła 109 km, zaś 70 km w kierunku równoleżnikowym. Podzielone było na 42 gminy: 33 wiejskie, 7 miejsko-wiejskich i 2 miejskie. Powiatów nie było, ich miejsce zajęły rejony.
Województwo przetrwało do 1 I 1999 r., kiedy to weszła w życie kolejna reforma podziału administracyjnego kraju.
[edytuj] Największe miasta województwa sieradzkiego
Zduńska Wola - 45 850
Sieradz - 45 529
Wieluń - 25 697
Łask - 20 139
[edytuj] Ludność w latach
- 1975 - 386 700
- 1980 - 392 300
- 1985 - 401 200
- 1990 - 408 100
- 1995 - 412 900
- 1998 - 411 500
[edytuj] Zobacz też
bialskopodlaskie • białostockie • bielskie • bydgoskie • chełmskie • ciechanowskie • częstochowskie • elbląskie • gdańskie • gorzowskie • jeleniogórskie • kaliskie • katowickie • kieleckie • konińskie • koszalińskie • krakowskie • krośnieńskie • legnickie • leszczyńskie • lubelskie • łomżyńskie • łódzkie • nowosądeckie • olsztyńskie • opolskie • ostrołęckie • pilskie • piotrkowskie • płockie • poznańskie • przemyskie • radomskie • rzeszowskie • siedleckie • sieradzkie • skierniewickie • słupskie • suwalskie • szczecińskie • tarnobrzeskie • tarnowskie • toruńskie • wałbrzyskie • warszawskie • włocławskie • wrocławskie • zamojskie • zielonogórskie
