Wojna koryncka
Z Wikipedii
Wojna koryncka miała miejsce w latach 395 p.n.e.-387 p.n.e. Był to konflikt pomiędzy Spartą a zjednoczonymi siłami Argos, Aten, Teb i Koryntu.
Powodem wybuchu wojny było niezadowolenie mieszkańców Teb i Koryntu, których interesy pominięte zostały po zakończeniu Wojny Peloponeskiej. Wsparte siłami swoich niedawnych przeciwników - Aten i Argos, państwa te wypowiedziały wojnę Sparcie, licząc na przywrócenie swojej hegemonii w rejonie Morza Egejskiego. Równocześnie w Azji Mniejszej doszło do wybuchu wojny Spartan z Persją. Przyczyną wybuchu tego konfliktu była odmowa Sparty z wycofania się z greckich miast w Persji, co było jednym z warunków układu z lat 412 - 411 p.n.e.
W roku 395 p.n.e. w Beocji Spartanie ponieśli kleskę w bitwie pod Haliartos. W starciu tym poległ spartański dowódca Lisander. Po tym zwycięstwie koalicjanci rozpoczeli marsz na półwysep peloponeski. W roku 394 p.n.e. Spartanie zastopowali marsz przeciwnika, pokonujac go w bitwie pod Nemeą.
W tym samym roku Spartanie pod wodza swojego króla Agesilaosa II, rozgromili sily koalicji w bitwie pod Koroneją koło Helikonu. Wkrótce tez doszło do osłabienia jednego z koalicjantów - Aten, spowodowanego konfliktem dwóch dowódców ateńskich Konona i Trasybulosa. Spartanie wykorzystali osłabienie przeciwnika, oblegając Korynt. Miasto broniło się skutecznie do roku 390 p.n.e., w którym to zostało ostatecznie uratowane dzięki odsieczy armii ateńskiej pod wodza Ifikratesa, który pobił Spartan w bitwie pod Lechaion.
Wojnę zakończyło wtargnięcie Persów, którzy w tym czasie sprzymierzyli się ze Spartanami. Persowie zablokowali port w Pireusie, wprowadzajac blokadę morską. Ateny zmuszone zostały do przyjecia warunków pokojowych, dyktowanych przez Persję.
W roku 387 p.n.e. podpisano układ pokojowy (tzw. pokój królewski), w którym Persowie uwzględnili własne interesy w regionie. Grecy zmuszeni zostali do uznania zwierzchnosci perskiej nad miastami greckimi w Azji Mniejszej.
Ostateczny sukces Spartan nie trwał jednak długo. Już wkrótce w kolejnej wojnie niezwyciężeni Spartanie zostaną pokonani przez Tebańczyków w bitwie pod Leuktrami (371 p.n.e). To wydarzenie zapoczątkuje upadek potęgi Spartan w Grecji.
Literatura
- Simon Hornblower: The Greek World, London 2002.
- Karl Wilhelm Welwei: Das klassische Athen. Demokratie und Machtpolitik im 5 und 4 Jahrhundert, Darmstadt 1999.
Ważniejsze wydarzenia wojny korynckiej
- 395 p.n.e. Bitwa pod Naryksem (Beoci pod wodzą Ismeniasa - 500 zabitych zwyciężają Spartan pod wodzą Alkistenesa - 1000 zabitych)
- 394 p.n.e. Bitwy pod Nemeą i Koroneją
- 392 p.n.e. Bitwa pod Koryntem (Peloponezyjczycy pod wodzą Praksitasa zwyciężają Koryntczyków i Ateńczyków pod wodzą Ifikratesa)
- 392 p.n.e. Bitwa pod Sikion
- 391 p.n.e. Bitwa pod Lechaion (zwycięstwo Ateńczyków Ifikratesa nad 600 Spartanami - 250 zabitych)
- 388 p.n.e. Bitwa pod Kremaste