Wojskowy Instytut Historyczny
Z Wikipedii
Wojskowy Instytut Historyczny (do roku 1990 Wojskowy Instytut Historyczny im. Wandy Wasilewskiej) - 7 lipca 1950, Zarząd XI Wojskowo-Historyczny utworzył Wojskowe Biuro Badań Historycznych. 9 sierpnia 1957 r. nastąpiło scalenie służby historycznej Wojska Polskiego. Utworzono wówczas Biuro Historyczne Wojska Polskiego, które łączyło zadania dotychczasowych instytucji. W 1959 roku podniesiono rangę wojskowej służby historycznej, tworząc w miejsce Biura Wojskowy Instytut Historyczny, który miał strukturę zakładów naukowych i był wyspecjalizowaną instytucją naukowo-badawczą prowadzącą badania nad dziejami oręża polskiego od czasów najdawniejszych do współczesności. Badania te obejmowały całokształt zagadnień związanych z obronnością państwa w okresie pokoju, jak i polski wysiłek zbrojny w konfliktach wojennych. Były one prowadzone z wykorzystaniem zasad historiografii marksistowskiej. WIH był jedyną placówką naukową prowadzącą kompleksowe badania nad dawną i najnowszą polską historią wojskową. Monopol ten sprawił polskiej historiografii olbrzymie szkody.
Wojskowy Instytut Historyczny upowszechniał wyniki badań w dwóch wydawanych przez siebie periodykach: Wojskowym Przeglądzie Historycznym i Studiach i Materiałach do Historii Wojskowości. Instytut rozwijał współpracę z wojskowymi i cywilnymi uczeniami i instytucjami naukowymi. Współpracował także z zagranicznymi ośrodkami naukowymi, realizując wspólne tematy badawcze, organizując konferencje i sympozja naukowe lub biorąc w nich udział. Od 1965 roku historycy WIH zaczęli uczestniczyć w pracach Międzynarodowej Komisji Historii Wojskowej.
Wojskowy Instytut Historyczny 4 lutego 1997 roku na mocy zarządzenia ministra obrony narodowej przestał być samodzielną placówką naukową i został włączony na prawach wydziału w strukturę Akademii Obrony Narodowej. Wiązało się to również z likwidacją Wojskowego Przeglądu Historycznego i Studiów i Materiałów do Historii Wojskowości. Restrukturyzacja Instytutu zapoczątkowała jednak nową formę działalności WIH AON – prowadzenie zaocznych studiów wyższych (licencjackich i magisterskich) oraz studiów podyplomowych w zakresie historii. W latach 1997-2001 ukończyło je kilkaset osób, głównie z resortu obrony i spraw wewnętrznych.
W wyniku kolejnych przemian strukturalnych zachodzących w siłach zbrojnych RP, Wojskowy Instytut Historyczny AON został 31 grudnia 2001 rozwiązany na mocy decyzji ministra obrony narodowej. W miejsce WIH 1 stycznia 2002 powstało Wojskowe Biuro Badań Historycznych.
[edytuj] Literatura
- praca zbiorowa, Z dziejów służby historycznej Wojska Polskiego 1918-2002, Warszawa 2002: Wydawnictwo Comandor.
- Zbigniew Palski, Janusz Zuziak, Służba historyczna Wojska Polskiego. Informator, Warszawa 2002: Wydawnictwo Comandor.
