Wolności związkowe

Z Wikipedii

Wolności związkowe – to grupa podstawowych wolności człowieka związanych z tworzeniem, organizacją i funkcjonowaniem związków zawodowych i organizacji pracodawców.

[edytuj] Międzynarodowe kodyfikacje wolności związkowych

Pierwszy ogólnoświatowy, do dziś najszerszy kodeks wolności związkowych ustanowiły konwencje Międzynarodowej Organizacji Pracy zawarte tuż po II wojnie światowej:

Konwencja nr 87 dotycząca wolności związkowej i ochrony praw związkowych z 1948 r.
Konwencja nr 98 dotycząca stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych z 1949 r.

Konwencja MOP nr 87 zobowiązała państwa będące jej stronami do zapewnienia pracownikom i pracodawcom swobody tworzenia organizacji broniących ich praw bez potrzeby uzyskiwania zezwolenia, a także swobody przystępowania do nich jedynie na warunkach ich statutów. Organizacjom takim zaś zagwarantowała swobodę kształtowania struktur wewnętrznych w statutach i regulaminach, swobodę wybierania władz organizacji, swobodę układania programu działania i prowadzenia działalności. W świetle Konwencji nr 87 organizacje pracodawców i organizacje pracowników powinny być wolne od wszelkiej arbitralnej ingerencji ze strony państwa, czy to polegającej na uzależnianiu przyznania im osobowości prawnej od wymogów wykluczających swobodę tworzenia organizacji lub przystępowania do nich, czy też na zawieszaniu lub rozwiązywaniu ich w drodze administracyjnej albo na przeszkadzaniu w działalności (np. na drodze uchwalania lub stosowania przepisów prawnych). Organizacje oraz pracodawcy i pracownicy muszą jednak w wykonywaniu swoich wolności związkowych przestrzegać przepisów prawa krajowego.

[edytuj] Bibliografia

Krzysztof Wojciech Baran, Wolności związkowe i ich gwarancje w systemie ustawodawstwa polskiego, Wydawnictwo Branta, Bydgoszcz-Kraków 2001, ISBN 83-86605-74-X.
Krzysztof Walczak, Zbiorowe prawo pracy. Aspekty prawa międzynarodowego, europejskiego i polskiego, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 2004, ISBN 83-7387-086-5.