Wonones I

Z Wikipedii

Wonones I (? - zm. 19) - król Partów w latach 8/9 - 11/12 i Armenii w latach 12 - 15.

Wonones był najstarszym synem Fraatesa IV, który ok. 10 r. p.n.e. zdecydował się go wysłać wraz trzema braćmi do Rzymu, by tron mógł objąć jego najmłodszy syn Fraates V. Po obaleniu Orodesa III partyjska arystokracja poprosiła Augusta o przysłanie do Partii jednego z synów Fraatesa IV, i cesarz przysłał Wononesa. Objął on władzę w 8 lub 9 roku, jednak rychło zniechęcił do siebie wcześniej proszących o jego przybycie arystokratów swoimi rzymskimi obyczajami oraz restrykcyjną polityką finansową. Dlatego już w roku 10 lub 11 wystąpił przeciwko niemu nowy pretendent do tronu, król Medii Atropatene Artabanus. Początkowo Wonones pokonał go, ale jego niepopularność sprawiła, że w 11 lub 12 roku musiał ostatecznie całkowicie wycofać się z Partii do Armenii, gdzie objął niedawno opuszczony tron tego królestwa. Artabanus, teraz nowy król Partów, naciskał go jednak również na terenie Armenii, a co więcej w roku 14 nowy cesarz rzymski Tyberiusz wycofał swoje wsparcie, nie chcąc otwartej wojny z Partami. W tej sytuacji w roku 15 Wonones uciekł na terytorium rzymskie, a w roku 18 zgodnie z pokojem zawartym przez Rzym z Artabunusem znalazł się w Cylicji, pod nadzorem miejscowego namiestnika. Zginął w roku 19, kiedy próbował uciec spod rzymskiej kurateli.

[edytuj] Bibliografia

• Encyclopaedia Britannica, 15th edition, Encyclopaedia Britannica Inc., William Benton, Publisher, 1943-1973, Helen Hemingway Benton, Publisher, Chicago/London/Toronto/Geneva/Sydney/Tokyo/Manila/Seoul/Johannesburg.
• E. J. Keall, Azja zachodnia po Aleksandrze Wielkim w: Cywilizacje starożytne, (red.) Arthur Cotterell, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1990, s. 163 - 174, ISBN 83-218-0708-9